Barok beeld van Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen uit de eerste helft van 18de eeuw (vóór 1730), toegeschreven aan de beeldhouwer Walter Pompe. Afkomstig van de gesloopte Sint-Jacobskapel ook genaamd Brooikes- of Broodjeskapel op de tegenoverliggende hoek van Keizerstraat en Prinsesstraat, werd het beeld in 1891 op initiatief van de architect Henri Blomme en buurtbewoners verplaatst naar de huidige locatie. Het betreft een sterk verbouwd, neoclassicistisch hoekgebouw uit het midden van de 19de eeuw, mogelijk met oude kern, dat in 1954 werd verhoogd met een extra verdieping. Beeld en baldakijn ondergingen in 2009-2010 een restauratie door Geneviève Hardy, waarbij fragmenten van de polychrome neogotische achtergrondschildering uit 1891 werden vrijgelegd maar niet gereconstrueerd.

Het beeld uit wit geschilderd terracotta en hout stelt een knielende Onze-Lieve-Vrouw voor, die wordt gekroond door twee engelenfiguren, tegen een achtergrond met het alziend oog Gods in een vergulde stralenbundel. Een blauw geschilderde wereldbol vormt de sokkel, verrijkt met een maansikkel voorzien van gelaatstrekken, een tekstbanderol en slang, omlijst door een wolkenhemel. Sierlijk, wijnrood geschilderd en verguld baldakijn met draperie, en dubbele smeedijzeren lichtarm met lantaarn.

Op hoek met Prinsesstraat barok Onze-Lieve-Vrouwebeeld door Walter Pompe (18de eeuw). Knielende Onze-Lieve-Vrouw die gekroond wordt door twee engelenfiguren tegen een achtergrond met stralenbundel, wereldbolvormige sokkel, lichtarm en sierlijk baldakijn. Dit beeld sierde eertijds de in 1891 gesloopte Brooikenskapel op de tegenoverliggende hoek van de Keizerstraat.