In oorsprong laat- of neoclassicistisch herenhuis uit de vroege 19de eeuw, wellicht met oudere kern, tot zijn huidige vorm verbouwd en verfraaid met een decor in Louis-Philippestijl naar een ontwerp door de architect Frans J.H. Bex uit 1855. Opdrachtgever was de heer H. Foulon, bestuurder bij de Nationale Bank van België. De ingreep betrof het verhogen van de vensters van beide bovenverdiepingen, en het toevoegen van de hardstenen poortomlijsting en puilijst, het balkon met doorgetrokken borstwering en de vensteromlijstingen. Het pand werd aan het begin van het interbellum inwendig verbouwd en uitgebreid tot bankgebouw, en later verhoogd met een pseudo-mansarde.
Het hotel Foulon is representatief voor het rijpe oeuvre van Frans J.H. Bex, die als architect verbonden was aan het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen. Over de bouwprojecten die hij in deze functie tot stand bracht is weinig bekend. Als privé-architect realiseerde hij met name tijdens de jaren 1850 enkele voorname neoclassicistische woningen, en voerde verbouwingen uit aan meerdere van de meest prestigieuze patriciërswoningen in de stad.
Rijwoning van vijf traveeën en drie bouwlagen oorspronkelijk onder zadeldak. De oorspronkelijk bepleisterde en beschilderde, vandaag gecementeerde lijstgevel, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Geleed door de puilijst, legt de compositie de klemtoon op het linker risaliet. Dit laatste wordt gemarkeerd door een frontispice uit blauwe hardsteen, gevormd door de korfbogige koetspoort in kwarthol geprofileerde omlijsting met cartouchesleutel gevat tussen pilasters, het balkon op zware voluutconsoles, en de bovenvensters in geriemde omlijsting, op de bel-etage geaccentueerd door een entablement op consoles. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig compositieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters, oorspronkelijk in geriemde stucomlijsting; de doorgetrokken borstwering van het balkon was vermoedelijk geajoureerd of versierd met balustraden tussen postamenten. Het oorspronkelijk klassieke hoofdgestel met gekorniste houten kroonlijst is verdwenen.
- Stadsarchief Antwerpen, bouwdossier 1855#11.