Burgerwoning uit de jaren 1950 in Anglo-Normandische stijl, zie gesculpteerde houten vensterlijsten en geveltop met horizontale plankenbeschieting; gebouwd in opdracht van meubelfabrikant O. Vandewalle. Rode baksteenbouw op arduinen plint onder zadeldak (nok parallel aan de straat, mechanische pannen). Enkelhuisopstand en drie bouwlagen. Typerende zware erker op dito consoles; gevelbreed venster geflankeerd door twee getorste zuilen van simili-natuursteen; consoles.

Volledig bewaard interieur in neo-empirestijl, zie gebruik van bronzen beslag, gevleugelde Niké, pijlmotief, laurierkransen, zwaanmotief, lier,... als "representatieve" staalkaart van de eigenaar van het meubelbedrijf, zie het zeer rijke materiaalgebruik. Marmeren vloer in de gang naar de traphal met vestiaire en steektrap. Rechts, gebruikelijke enfilade: aan de straat neoclassicistisch getint salon met bepleisterd cassettenplafond; schouw van witte natuursteen geflankeerd door kariatiden; woonkamer met driekwart lambrisering van wortelnotenhout; parket. Aan de tuinzijde neo-Vlaamse-renaissancesalon met houten schouw; glas-in-loodvenster met Vlaamse spreuk: Zoals de ouden fluiten, zoo piepen de jongen. Op de bovenverdieping, slaapkamers en oorspronkelijke badkamerinrichting; deur met glas-in-loodpaneel (zeenimf); zwart-witte vloerbetegeling (dambordpatroon); blauw-groene muurbetegeling; behouden sanitair.