Herenhuis met traditionele kern, dat mogelijk opklimt tot de 16de eeuw. Het betrof oorspronkelijk een U-vormig complex met drie vleugels van twee bouwlagen onder zadeldaken rond een binnenplaats. Jean François Antoine Joseph van Lidth de Jeude (Antwerpen, 1805-Antwerpen, 1873) liet in 1841 de neoclassicistische koetspoort en puilijst aanbrengen. Hij hertrouwden datzelfde jaar met Désirée van Dun (Antwerpen, 1820-Antwerpen, 1904). In zijn opdracht voegde Franciscus De Wolf in 1852 aan de voorgevel de plint toe, en verhoogde de architect Frans J.H. Bex in 1862 de voorbouw met een tweede verdieping. De handelsmaatschappij Comptoir Levant & Méditerranée, liet het pand inwendig verbouwen en achteraan uitbreiden met een lage kantoorvleugel onder bovenlichten, naar een ontwerp door de architecten Alfred Portielje en Jan De Braey uit 1926. Deze ingreep verving een ambitieuzer project eerder uit 1926, voor sloop van het bestaande hotel en nieuwbouw van een kantoorpand in beaux-artsstijl. Vermoedelijk begin jaren 1950 werden de vleugels rond de binnenplaats verhoogd.

Frans J.H. Bex was als architect verbonden aan het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen, maar over de bouwprojecten die hij in deze functie tot stand bracht is weinig bekend. Als privé-architect realiseerde hij met name tijdens de jaren 1850 enkele voorname neoclassicistische woningen, en voerde verbouwingen uit aan meerdere van de meest prestigieuze patriciërswoningen in de stad.

Rijwoning met dubbelhuisopstand van vijf traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak. De lijstgevel heeft een traditioneel zandstenen parement, op de eerste twee bouwlagen voorzien van muurankers. De puilijst, neoclassicistische poortomlijsting en plint uit blauwe hardsteen dateren respectievelijk uit 1841 en 1852. Vermoedelijk was de in 1862 toegevoegde tweede verdieping opgetrokken in bepleisterde en beschilderde baksteenbouw. Bij de verbouwingswerken in 1926 werd het oorspronkelijke zandstenen parement gedecapeerd en doorgetrokken over volledige gevel. De opstand beantwoordt aan een regelmatig compositieschema, opgebouwd uit registers van aangepaste rechthoekige vensters met behouden kwartholle negblokken en toegevoegde hardstenen dorpels. In het parement van de begane grond zijn sporen zichtbaar van gedichte bovenlichten. De rechthoekige koetspoort in de derde travee is gevat in een eenvoudige, geriemde omlijsting met entablement. Een klassiek hoofdgestel met gelede architraaf en houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Bewaarde houten vleugeldeur, smeedijzeren venstertralies en gietijzeren voetschraper.