Diephuis op de hoek van Kipdorp en Markgravestraat, met een traditionele kern die opklimt tot de tweede helft van de 16^de of de eerste helft van de 17^de eeuw. Oorspronkelijke twee bouwlagen hoog pand met een trapgevel, waarvan de geveltop werd geopend door een rechthoekig drielicht. In 1837, 1840 en 1847 voerde aannemer Zacharie Scheepers aanpassingen uit aan de vensterordonnantie van voor- en zijgevel, in opdracht van de zadelmaker Pierre Joseph Van Laer en diens weduwe. De ‘cabaretier’ Franciscus Antonius De Brabander verhoogde het winkelpand in 1881 met een derde bouwlaag.

Hoekhuis van drie bij zes traveeën en drie bouwlagen onder een afgewolfd zadeldak (nok loodrecht op het Kipdorp), waarin zijde Markgravestraat drie driehoekig afgesloten dakkapellen. Oorspronkelijk bepleisterde en beschilderde, vandaag gedecapeerde lijstgevel uit baksteenmetselwerk. De opstand beantwoordt aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen op hardstenen lekdrempels; oorspronkelijk geriemde vensteromlijstingen en onderdorpels zijde Kipdorp. Een klassiek hoofdgestel met een houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Verbouwde winkelpui.

Tegen de zijgevel in de Markgravestraat prijkte tot 1983 een fraai Onze-Lieve-Vrouwebeeld met sokkel en baldakijn. Het beeld werd omstreeks 1990 in de kunsthandel verkocht. Het betrof een houten Madonna met kind op linkerarm uit het eerste kwart van de 18de eeuw, geplaatst tegen een stralenkrans, op een wereldbolvormige sokkel met maansikkel, slang en engelenhoofdjes. Het baldakijn had de vorm van een brede kroon met lambrekijn en een roos als topstuk, en de smeedijzeren lichtarm was voorzien van een lantaarn.