Voormalig Textielbedrijf L.A. Van Doorne - De Sutter (gesloopt in 2003). In 1863 bouwde Louis Van Doorne - De Sutter op de hoek van de Zuidmoerstraat en de Zandstraat, langsheen de Zandstraat een klein - vermoedelijk nog niet mechanisch aangedreven - textielbedrijf met aanpalende woning. Deze woning werd reeds in 1867-1868 gesloopt voor uitbreiding van het bedrijf (zie datumsteen in gevel "L. Van Doorne-De Sutter Eecloo 1867", dit bijgebouwde gedeelte stemt ongeveer overeen met de gecementeerde gevel met twee bouwlagen langsheen de Zandstraat): vanaf dat ogenblik wordt het bedrijf vermeld als "Tisseranderie de toile et laines et teinturerie à vapeur". Tussen 1891 en 1913 zou het bedrijf zijn voornaamste uitbreidingen kennen, onder meer door verbouwing en uitbreiding aan de Zuidmoerstraat (burelen, 1896-1899), de bouw van weverijhallen achter de bestaande gebouwen en aan de Zandstraat, de bouw van een nieuw machinelokaal (1896 ?). In de loop van de geschiedenis werden de bestaande gebouwen herhaaldelijk aangepast en verbouwd, werd er waarschijnlijk ooit een verdieping verwijderd: hierdoor bieden ze echter een fascinerende bouwhistoriek die verder onderzoek vereist.

Tijdens het onderzoek werden de weverijhallen langzaam gesloopt, en verkeerden de rest van de gebouwen in slechte toestand. Aanpassing aan nieuwe bestemmingen (verkoopsruimten) in de jaren 1980 hadden een deel van de bewogen bouwhistoriek gemaskeerd. De oudste delen van het bedrijf werden in de jaren 1863-1868 opgetrokken in donkerbruine baksteen, waarin eenvoudige getoogde openingen (1863) of getoogde openingen onder bakstenen druiplijst met verbonden gestrekte uiteinden (1867-68 en volgende), oorspronkelijk vermoedelijk alle voorzien van ijzeren roedeverdeling (nog bewaard aan achtergevel), en verankerd met rechte ijzeren muurankers. Hierop werden in de jaren 1890-1900 uitbreidingen geënt in een bleekrode baksteen, met getoogde openingen rustend op doorlopende arduinen dorpel, en voorzien van fraaie smeedijzeren muurankers.

In het interieur kenmerkt het gedeelte circa 1863 zich door (in hoofdzaak) vloeren rustend op houten moer- en kinderbalken, in de uitbreidingen van 1867-68 bevinden zich kleine bakstenen troggewelven tussen ijzeren I-balken; vloer tussen eerste verdieping en vroegere (verdwenen ?) tweede verdieping rust echter op houten moerbalken. In dit gedeelte bleven nog twee metalen branddeuren bewaard, in ijzeren omlijsting die met vierkante bouten in de muur bevestigd is.

Tussen het in 1863 gebouwde gedeelte en de uitbreiding van 1867-1868 bevindt zich een dragende I-balk, rustend op twee gekapiteelde en van dekplaat voorziene ronde ijzeren kolommen. De weverijhallen bestonden hoofdzakelijk uit zaagdaken (spanten verwijderd en platdak aangelegd) rustend op ijzeren I-balken, plaatselijk op vakwerkbalken, rustend op sterk naar boven toe verslankende gietijzeren kolommen met dekplaat. In binnenbouw restanten van een eertijds sierlijk machinelokaal met rondbogige toegang onder arduinen sluitsteen beglaasd bovenlicht. Naast het machinelokaal aangebouwde constructie met geklonken metalen watertank.