Traditioneel diephuis van twee traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen), dat in kern minstens opklimt tot de 17de eeuw. Het oorspronkelijk slechts twee bouwlagen hoge pand had een trapgevel van acht treden, waarvan de tweeledige top werd geopend door een rechthoekig drielicht met lager middenluik. De 'tapissier' Gommaire Boyez, die in 1863 al een klassieke winkelpui met zijportaal had aangebracht, en in 1865 de bovenvensters aangepast, liet het pand in 1872 verbouwen door de aannemer Gerardus Joannes Van den Berghe. De geveltop werd vervangen door een derde bouwlaag met een stucdecor en een breed hoofdgestel, bekroond door een rondbogige dakkapel met vleugelstukken, waterlijst en topstuk. Hoofdgestel en dakkapel maakten omstreeks 2007 plaats voor de huidige getrapte geveltop.

Gecementeerde trapgevel mogelijk ten dele opgetrokken uit bak- en zandsteenbouw, met een eenvoudige ordonnantie van aangepaste rechthoekige bovenvensters met lekdrempel en gietijzeren parapet; verbouwde pui.