Neoclassicistisch burgerhuis van drie traveeën en drie bouwlagen, tot deze vorm verbouwd in de tweede helft van de 19de eeuw, met een later toegevoegde dakverdieping. Smeedijzeren muurankers wijzen op een traditionele kern die minstens opklimt tot de 17de eeuw. De gevel werd na 1979 gedecapeerd, met verlies van het stucdecor.

Voorheen bepleisterde en beschilderde lijstgevel vanaf een verbouwde pui. Rechthoekige vensters in geriemde omlijstingen met oren en guttae. Op de hoofdverdieping, deurvensters met rijk bewerkte sleutels (rankwerk bekroond met een schelpmotief) en fraaie ijzeren borstweringen; hogerop vensters op onderling verbonden lekdrempels met onderdorpels.