West-oost-georiënteerde zaalkerk met neogotische reminiscenties, opgetrokken in 1953 naar ontwerp van R. Van Steenbergen (Beerse) van 1951 en nog hetzelfde jaar ingetekend op het kadaster op een voorheen onbebouwd perceel; gelegen op een geplaveid plein aan de drukke verbindingsbaan richting Olmen.

Nadat Rosselaar op 22 juli 1949 erkend werd als kapelanie van de Sint-Andreasparochie, werd weldra gestart met de grondwerken voor de bouw van een nieuwe kerk (28/12/1951).

Eerstesteenlegging op 13 maart 1953, zie gedenkplaat links aan de ingang van het koor; nog hetzelfde jaar gevolgd door de officiële kerkwijding.

De vrij eenvoudige bakstenen constructie vertoont een longitudinale plattegrond met half ingebouwde vierkante oostelijke toren, een schip van vijf traveeën en een iets lager rechthoekig koor, tussen bergplaats (zuiden) en sacristie (noorden). Afdekkende leien zadeldaken en sporadische verwerking van natuursteen voor onder meer dorpels, omlijstingen en dekstenen. Oostelijke gevel met gedeeltelijk uitspringende toren zonder uitgesproken uitwendige geledingen onder ingesnoerde leien naaldspits; eenvoudige rondboogdeur onder roosvenster; hogerop lichtgleuven, spitsbogige galmgaten en steigergaten. Schip geritmeerd door steunberen waartussen sobere spitsboogvensters. Koor met kleine spitsboogvensters geflankeerd door sacristieën met voornamelijk rechthoekige vensters.

Sober bepleisterd en beschilderd interieur met houten spitstongewelf en bepleisterde gordelbogen; vlakke zoldering met moerbalken in het koor. Oorspronkelijk meubilair als hoogaltaar, communiebank en biechtstoelen eveneens naar ontwerp van R. Van Steenbergen.