Op de hoek met de Olmensebaan ligt de ruïne van de Sint-Luciakapel.

Historiek

Oorspronkelijk toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw en opgericht in 1663 ter vervanging van een kleine houten veldkapel van 1641; bouw voltooid in 1664.

Tijdens de Franse Revolutie verenigd met de kerkfabriek van de Sint-Andrieskerk in Balen-centrum, doch sedert de tweede helft van de 19de eeuw in het beheer van de kerkfabriek van Hulsen. Verbouwd in 1748 en hersteld circa 1900.

Bij de erkenning van Rosselaar als kapelanie in 1949, deed de Sint-Luciakapel aanvankelijk dienst als noodkerk tot de bouw van de Kerk Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand in 1953; ten gevolge hiervan werd ze in 1949 uitgebreid aan de westkant; de oorspronkelijke westgevel werd ten dele gesloopt om een doorgang tussen het oude en het nieuwe gedeelte te verkrijgen. Na de ingebruikneming van de nieuwe kerk geleidelijk vervallen, bespoedigd door een brand in 1974.

Sedert begin 2000 geconserveerd als ruïne en gelegen op een driehoekig pleintje met ten westen van de kapel een parkje met vijf linden en leilinden.

Beschrijving

Ruïne van een gotisch bakstenen zaalkerkje op rechthoekige plattegrond van drie traveeën met driezijdige koorsluiting, oorspronkelijk onder leien dak met achtzijdige dakruiter. Heden staan nog slechts muurfragmenten overeind: baksteenbouw op met schijnvoegen gecementeerde sokkel, geritmeerd door steunberen, waartussen rondboogvensters met ruitvormige ijzeren roeden, bewaard aan zuidzijde; in de westtravee van de zuidgevel korfboogdeurtje in gecementeerde omlijsting. Hart van gesinterde steen in oostzijde koor. Ten dele bewaarde rode tegelvloer.