De Waaiburg of Waeyenberch met vermeldingen teruggaand tot het begin van de 16de eeuw. In de Middeleeuwen mogelijk een hoeve toebehorend aan de heren van Geel.

Later omgracht herenhuis met hoeve, brouwerij en azijnstokerij. Het goed was achtereenvolgens in het bezit van verschillende adellijke families tot het in 1623 verkocht werd aan Simon Raeymaekers, rentmeester van het Land van Geel (circa 1598-1641), die het huis in 1633 liet heropbouwen. Tussen 1757 en 1768 werd de Waaiburg verkocht aan de familie Verbruggen die de brouwerij bleef uitbaten tot 1883. In dat jaar werd de Waaiburg ingericht tot weeshuis, later kindertehuis Sint-Jozef en heden v.z.w. De Waaiburg.

In 1633 werd een woonhuis met brouwerij opgericht met L-vormig grondplan. Bij de omvorming tot weeshuis in 1883 werden naast en achter het gebouw vleugels toegevoegd; in 1891 werd ten westen een vleugel met kapel gebouwd, na 1900 werd de oostvleugel van het gebouw van 1633 gesloopt en vervangen door een nieuwe vleugel, de jaarankers werden verplaatst naar de middenvleugel; verdere verbouwingen gebeurden in de loop van de 20ste eeuw, onder meer aan oostzijde in 1950 (zie het jaartal in de windwijzer) naar ontwerp van L. Lenière.

Centraal gedeelte van zeven traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (nok parallel aan de straat, leien). Zuidelijke gevel in traditionele stijl met jaarankers 1633 afkomstig van de verdwenen oostvleugel. Bakstenen lijstgevel met bepleisterde muurbanden, steigergaten en kruiskozijnen. Centrale travee hoger opgaand met rechthoekige nis met Onze-Lieve-Vrouwebeeld en driehoekig fronton. Korfboogdeuren in bepleisterde omlijsting onder geprofileerde waterlijst en bolkozijn. Haakse neotraditionele zijvleugels. Aangepast interieur met enkele bewaarde balken op sloffen en oorspronkelijk gebint.

Voormalige kapel van vier traveeën met bepleisterde kruisribgewelven op pilasters met koolbladkapiteel. Spitsboogvensters met moderne glasramen.

Ten zuiden aan Kameinestraat: lage, bakstenen schoolvleugel van achttien traveeën onder leien zadeldak (nok parallel aan de straat), uit het eerste kwart van de 20ste eeuw. Gesloten straatgevel geritmeerd door lisenen, noordgevel met rechthoekige muuropeningen.