Het Sint-Aloysiuscollege is gegroeid uit de Latijnse School die vanaf circa 1450 in Geel bestond, school eind 19de eeuw overgebracht naar het terrein van de vroegere Doelen waar de wedstrijden van schuttersgilden gehouden werden (zie Doelenstraat ).
Huidige schoolvleugels van 1983-1987 naar ontwerp van L. Lenière opgericht ter vervanging van oudere gebouwen van 1898-1899 (architect Joris Helleputte), 1908 (zogenaamd Schuur), 1922-1923 (landbouwschool aan Kollegestraat).
Zogenaamd Rectorshuis opgericht in 1878-1879 als woning voor het lerarenkorps, drie + vijf + drie traveeën en één tot twee bouwlagen onder zadeldak (nok parallel aan de straat, kunstleien).
Baksteenbouw met aflijnende boogfries, sierankers. Segmentboogvensters op afzonderlijke (lagere zijtravee) of doorlopende (hogere middentravee) lekdrempels. Centrale travee met driehoekig afgesloten dakvenster, gevelstenen "van 't jaar 1878" en gebogen afgelijnde gedenkplaat in de plint.
Aansluitende schoolvleugel van oorspronkelijk acht traveeën en twee bouwlagen onder plat dak van 1922-1923 naar ontwerp van F. Vandendael, links uitgebreid met drie traveeën naar ontwerp van J. Willems in 1937. Baksteenbouw geritmeerd door lisenen en banden van lichtere baksteen. Segmentboogvensters op arduinen lekdrempels, rollagen en platte lagen, laatstgenoemde van gesinterde baksteen.
- JANS P., Van de Havermarkt naar de Doelen, Geel, 1987, p. 28-32, 67-69, 71-73.
- JANS P., EMMERECHTS F. en GABRIËLS V., Sint-Aloysius Geel. Zes eeuwen college geschiedenis, Geel, 1992.
- MAES K. e.a., Joris Helleputte. Architect en politicus 1852/1925, deel II: Oeuvrecatalogus, Leuven, 1998, p. 56-59.