Vroegere namen waren "Sinte Gheertruyt" (nummer 155) en "Ghulden Boom" (nummer 157). Herberg uit de 16de eeuw, gerestaureerd onder leiding van architect Carl De Ridder, in 1974-1975.

Hoekpand van Kloosterstraat en Willem Lepelstraat, samengesteld uit twee gekoppelde diephuizen in traditionele bak- en zandsteenstijl afgedekt met parallelle zadeldaken (Vlaamse pannen, nok loodrecht op de straat). Zijde Kloosterstraat met dubbele trapgevel (zeven treden + overhoeks topstuk) van twee bouwlagen en insteek, verschillend verankerd en gemarkeerd door druiplijsten, speklagen en hoekstenen. Begane grond van tweemaal drie traveeën en insteek van één of twee traveeën met rechthoekige aangepaste vensters en deur: vernieuwde hardstenen lateien en onderdorpels met uitzondering van het linkse insteekvenstertje. Deels oorspronkelijke naar boven toe beter bewaarde omlijstingen van zandstenen negblokken met kwarthol profiel. Bovenbouw van telkens een travee met gerestaureerd kruiskozijn op de tweede bouwlaag en rechthoekig venster met uitstekende latei op consooltjes in de top.

Op de hoek gerestaureerd Onze-Lieve-Vrouwebeeld, zogenaamd "Onze-Lieve-Vrouw van Peis". Moeder en kind in gepolychromeerd terracotta door P. Durlet uit 1844, ter vervanging van een ouder, wellicht 17de-eeuws beeld dat hier was teruggeplaatst in 1814. Op de achtergrond een zinnebeeldige duif in stralenkrans; het geheel is afgedekt met een bolvormige troonhemel in gedreven koper. De huidige hardstenen console dateert van 1977. Het beeld werd in 2004 gerestaureerd door Dirk Lenaerts.