Voormalig verenigingslokaal en protestantse kerk van de Nederlandse Stichting naar ontwerp van A. Leurs in 1901-1902 opgericht voor Nederlandse patiënten in gezinsverpleging te Geel; sinds 1971 zogenaamd Van Disselhuis, ontmoetingscentrum voor patiënten van het Openbaar Psychiatrisch Ziekenhuis, genoemd naar dominee E. Van Dissel, oprichter van de vereniging (1892), in de volksmond zogenaamd de Protestantse Tempel.

Gerestaureerd vlak voor de Tweede Wereldoorlog, kapel verbouwd in 1949-1952 naar ontwerp van architecte Y. Devos. Interieur verbouwd circa 1978-1980, voorgevel gerestaureerd naar ontwerp van J. Vermeylen in 1980.

Dubbelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (nok loodrecht op straat, kunstleien), in eclectische stijl. Combinatie van lijst- en puntgevel van baksteen en ijzerzandsteen, plint, kordons en waterlijsten van arduin. Gevel geritmeerd door lisenen van ijzerzandsteen, borstwering van ijzerzandsteen met centraal een afbeelding van de bijbel. Bredere en hogere middentravee met puntgevel, omlopende kroonlijst met tandlijst en decoratieve fries van ijzerzandsteen. Gevarieerde muuropeningen: segmentbogig en rechthoekig in zijtravee met hardstenen kroonlijst, rechthoekig en rondboogvormig in middentravee; op bovenverdieping in drielicht geplaatst door middel van gekoppelde zuiltjes met knoppenkapiteel. Rechthoekige deur onder rondboogvormig bovenlicht, tussendorpel op gebogen consoles, opschrift "nederland's stichting". Hal met gedenksteen: "Ds Elie Johannes Francois/ Van Dissel/ stichtte den 12 November 1882/ de vereeniging in het belang/ van lijdende Nederlanders Verpleegd te Gheel (België)".

Bepleisterd en beschilderd interieur met koepel op rondbogen en muurpijlers met lijstkapiteel geïntegreerd in een samengestelde, omlopende, geprofileerde en deels gebombeerde kordonlijst. Achteraan apsis geopend met rondboogvenster.