Neoclassicistisch burgerhuis gebouwd in opdracht van de heer Embrechts, naar een ontwerp uit door François Marcellis uit 1834. Deze steenhouwer-aannemer, zoon van schrijnwerker en 'inspecteur des bâtiments' Pierre Marcellis en oudere broer van ingenieur en industrieel Charles Marcellis, stierf ongehuwd op 41-jarige leeftijd in 1837.

Rijwoning van drie traveeën en drie bouwlagen, oorspronkelijk onder een zadeldak dat tijdens het interbellum werd vervangen door een pseudo-mansarde. Bepleisterde en beschilderde lijstgevel gemarkeerd door een poortrisaliet in de rechter travee. Behouden rechthoekige koetspoort in geprofileerde hardstenen omlijsting, de rechtstanden op neuten versierd met langwerpige spiegels, bekroond door een gestrekte druiplijst op gegroefde voluutconsoles met schelpmotief. Verder verbouwde pui, oorspronkelijk met plint en schijnvoegen uitstralend boven de rechthoekige vensters. De grondig verbouwde eerste verdieping werd oorspronkelijk geaccentueerd door rondbogige deurvensters met geprofileerde waterlijst op doorgetrokken imposten, rustend op de puilijst en voorzien van ijzeren borstweringen. Rechthoekige vensters met lekdrempel en onderdorpel op de tweede verdieping. Een klassiek hoofdgestel met gelede architraaf en houten kroonlijst op klossen vormt de gevelbeëindiging.

Totaal verknoeide lijstgevel van 1834. Drie traveeën, drie bouwlagen met licht gemarkeerd poortrisaliet. Sporen van de oorspronkelijke rondboogvensters op de hoofdverdieping; bewaarde quasi vierkante vensters met paneeltje onder de lekdrempel op de derde bouwlaag. Bekroning met entablement. Rechthoekige, licht geprofileerde hardstenen poortomlijsting afgedekt met gestrekte druiplijst op gegroefde voluutconsoles met schelpmotief; rechtstanden op neuten versierd met langwerpige spiegels.