In de late middeleeuwen eigendom van de heren van Geel en hun nakomelingen, van 1601 tot op het einde van het ancien régime in het bezit van de abdij van Tongerlo. Huidige aanleg opklimmend tot 1710 (zie figuratieve kaart van 1718 en kadasterkaarten vanaf 1811), gebouw naar het zuiden toe vergroot tussen circa 1818 en 1838. Strooien daken vernieuwd circa 1945. Voormalige, vrijstaande Kempische langsschuur verdwenen circa 1965. Langgestrekt woonstalhuis met 18de-eeuws volume en haaks bijgebouw (tweede kwart 19de eeuw?) ingericht tot garage.
Beschilderde baksteenbouw onder afgewolfd zadeldak (nok parallel aan de straat, mechanische pannen); bewaarde moosbank en aangepaste rechthoekige muuropeningen. Haaks bijgebouw onder zadeldak (nok loodrecht op de straat, Vlaamse pannen). Voortuin en achteraan moestuin, omringend landelijk gebied.
DE BONT M., Advies inzake "de Wimpehoeve", onuitgegeven nota van 1-9-1999.
Bron: KENNES H. & STEYAERT R. 2002: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Antwerpen, Arrondissement Turnhout, Kanton Mol, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 16n5, Brussel - Turnhout. Auteurs: Steyaert, Rita Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)