Herenhuis in régencestijl, oorspronkelijk met vier vleugels rond een binnenplaats, dat minstens opklimt tot het midden van de 18de eeuw, wellicht met oudere kern. Louis Leclef (Antwerpen, 1840-Antwerpen, 1917), notaris van 1877 tot 1905 en katholiek senator voor het arrondissement Antwerpen van 1895 tot zijn overlijden, liet het hotel in 1879 door architect Edmond Leclef verbouwen. Daarbij werd onder meer de voorbouw verhoogd met een mezzanine. In opdracht van een volgende eigenaar, Alphonse Belpaire, onderging het pand een grondige verbouwing en uitbreiding tot kantoorgebouw, naar een ontwerp door de architect Jan De Vroey uit 1926. Uit deze bouwcampagne dateert de pseudo-mansarde die de mezzanine uit 1879 vervangt. Een traditioneel achterhuis met trapgevel uit de tweede helft van de 16de eeuw, werd op hetzelfde moment grondig gerestaureerd. In 1958 was het complex in het bezit van de Apothekersvereniging van Antwerpen, die op haar beurt het interieur liet verbouwen en een galerij toevoegen tegen het achterhuis, door de architecten James (Jim) Spruyt en Gui J. Nolf. Het pand is in 2005 gesloopt voor de bouw het handels- en wooncomplex Stadsfeestzaal, een project in voorbereiding sinds 2000 en uitgevoerd in 2004-2007. Enkel de koetspoort voorgevel en beperkte delen van het interieur zijn behouden en geïntegreerd in een nieuwbouw.

Brede rijwoning met dubbelhuisopstand van zeven traveeën en twee bouwlagen onder een pseudo-mansarde. Bepleisterde en beschilderde lijstgevel op een hardstenen plint, geritmeerd door lisenen en rechthoekige spaarvelden in kolossale orde. Markante spiegelboogpoort met hardstenen omlijsting in régencestijl uit het midden van de 18de eeuw. Geprofileerd kwarthol beloop met neuten, imposten schelpsleutel en rankwerk in de zwikken, bekroond door een gestrekte, gekorniste waterlijst. Verder registers van steekboogvensters met lekdrempel, op de begane grond voorzien van gewelfde smeedijzeren tralies met pijlpunten, op de bovenverdieping met een casement op de borstwering. De bekronende casementen zijn toegevoegd bij de verhoging met een mezzanine in 1879; de houten kroonlijst op klossen en de dakkapellen, in de middenas met driehoekig fronton, dateren uit 1926.

Traditioneel achterhuis van het type éénkamerwoning in traditionele bak- en zandsteenbouw, verankerd door muurankers met gekrulde spie. Het pand klimt op tot de tweede helft van de 16de eeuw, werd grondig gerestaureerd in 1926 en gesloopt in 2004-2007. Half vrijstaande woning met trapgevel (5 treden) van drie bij twee traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (pannen, nok loodrecht op de straat). Deur onder bovenlicht en kruiskozijnen met kwartholle negblokken, op de bovenverdieping belijnd door een waterlijst. Tweeledige top met overhoekse pinakels, een drielicht met lager middenvenster en omlopende waterlijst, een rechthoekig lui en een balkgat in de top. Aanleunende korfbooggalerij uit 1958.