Opgericht eind 19de eeuw als godshuis voor zieken, ouderlingen en bejaarden; de toenmalige gebouwen evenals de kapel werden opgetrokken naar ontwerp van de Brusselse architect Ramaekers van 1896; bouwwerken aangevat in mei 1896 en ingehuldigd op 17 juni 1898. Volgens oude prentkaarten betrof het een ommuurd ensemble, bestaande uit twee vleugels van elk drie paviljoenen verbonden door een "corridor"; centraal bevond zich het klooster met de kapel. Geleidelijk uitgebreid in de loop der jaren (1906, 1911, 1913, 1925) en herhaaldelijk aangepast.

In 1938 werd aan de Gasthuisstraat een nieuw, heden nog bestaand complex van twee bouwlagen opgetrokken met een monumentaal ingangsgedeelte in nieuwe zakelijkheid, zie oude foto's; verhoogd met een derde bouwlaag in 1955, tegelijk met de bouw van de heden nog bestaande haakse vleugel van vier bouwlagen (hoek Gasthuisstraat-Doornboomstraat). Recent werd het geheel gerenoveerd en voorzien van nieuwe gevelbekledingen. Ook het interieur werd volledig aangepast volgens de hedendaagse normen inzake hygiëne, comfort en veiligheid.

Neogotische kapel, van 1898: grosso modo georiënteerde baksteenbouw op rechthoekige plattegrond, één + vier uitspringende traveeën met vlakke sluiting, onder zadeldak met klokkentorentje (nok loodrecht op de straat, leien). Zijgevels geritmeerd door versneden steunberen, waartussen gekoppelde spitsboogvensters. Koorvensters met glasramen uit de bouwperiode, de Heilige Familie voorstellend, afkomstig uit het atelier van Stalins en Janssens (Antwerpen); de overige glasramen met heiligenafbeeldingen, uit het Brusselse werkhuis Mertens werden in 1918 voor een groot deel vernield bij de ontploffing van een munitietrein en vervangen door eenvoudiger ramen met symbolische voorstellingen (M. Bary, Sint-Pieters-Jette). Bepleisterd en beschilderd interieur met neogotisch gewelf. Gesloopt april 2002.