Neoclassicistisch burgerhuis op de hoek van Begijnenvest en Koninginnestraat, volgens de bouwaanvraag uit 1857 opgetrokken in opdracht van de marmerbewerker Jacques Sermon. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Het project omvatte verder een koetspoort en werkplaats aan de Koninginnestraat, die later werden overbouwd en verhoogd, en in 2017 gesloopt.

Afgeschuind hoekhuis van twee bouwlagen en respectievelijk twee, een en vier traveeën afgedekt met een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, rust op plint uit blauwe hardsteen. Geleed door de puilijst en geritmeerd door ingediepte pilasters, beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema. De compositie legt de klemtoon op het portaalrisaliet in de vijfde travee, dat in de bouwplannen wordt geaccentueerd door een balkon met consoles en balustrade. Registers van rechthoekige vensters met geprofileerde dagkanten, op de begane grond met individuele en op de bovenverdieping met cordonvormende lekdrempels en panelen op de borstwering. De brede rechthoekige inkomdeur in het risaliet is gevat in een omlijsting met casementen. Een klassiek hoofdgestel met casementen in de fries en een gekorniste houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging.

Op de middenpenant zijde Koninginnestraat: beeld van Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen geplaatst op 1 mei 1864, volgens een vandaag onleesbaar opschrift op de sokkel. Het natuurstenen beeld wordt toegeschreven aan de beeldhouwer Lodewijk Frans Durlet, die ook als schenker wordt vermeld. Het rust op een halfronde sokkel, wordt bekroond door een zinnebeeldige duif in een stralenkrans, en is voorzien van een smeedijzeren lichtarm met lantaarn.