Nadat het spoortraject Herentals-Mol-Neerpelt in 1869 was goedgekeurd, begon men vrij snel met de uitbouw ervan. Voor de stations aan de nieuwe concessie tussen Herentals en Vlodorp (Nederland), (lijn Antwerpen-München-Gladbach) werd hetzelfde standaardstation gebruikt, namelijk het "Grand Central Belge type II", dat geïntroduceerd werd door de gelijknamige spoorwegmaatschappij in de jaren 1870.

Het betreft een lang, laag en breed gebouw tussen zijtopgevels, gemarkeerd door het typische gebruik van de zogenaamde "Lombardische" boogfries. De stations van Geel en Mol hadden oorspronkelijk dus hetzelfde uitzicht. Nadat de toenmalige spoorwegmaatschappij "Grand Central Belge" in 1898 door de Staat was overgenomen, werden deze stations circa 1901-1902 ten dele verhoogd met een tweede bouwlaag en schilddak (type IIbis), als woning voor de stationschef. Om met de oorspronkelijke stijl te harmoniëren, werd deze tweede bouwlaag ook voorzien van een boogfries.

Mol kreeg bovendien twee perrons, een seinhuis, goederenloodsen, een locomotiefstelplaats en een draaischijf voor het keren van de locomotieven. Het ensemble werd feestelijk ingehuldigd in 1879. Geregistreerd op het kadaster in 1878.

Functioneel bakstenen complex met links de voormalige woning van de stationschef, oorspronkelijk één, heden twee bouwlagen onder schilddak en aansluitend rechts het eigenlijke station van één bouwlaag onder zadeldak (nok parallel aan de straat, mechanische pannen).

Lijstgevels met sierankers, drie + tien traveeën, geritmeerd door lisenen die onderling verbonden zijn door een boogfries. Steekbogige muuropeningen met arduinen sluitsteen en bewaard houtwerk. Perronzijde met luifel. Bijgebouwen met gelijkaardig uitzicht, gesloopt tijdens onderzoek.