Gelegen op de Achterbosse heide, met uitgestrekte naaldbossen, waardoor het ensemble een min of meer geïsoleerd, groen karakter vertoont. Het Studiecentrum voor Kernenergie (SCK) werd opgericht door de Belgische Staat in 1952; de bouwwerken voor "site 1", met onder meer een eerste kernreactor en enkele laboratoria, werden aangevat in 1954. Een tweede en een derde kernreactor werden respectievelijk in 1961 en 1962 in werking gesteld.

Naast de bedrijfsgebouwen, als reactors, labo's, proefhallen, ateliers, kantoren, watertoren en dergelijke, werden ook sociale voorzieningen gerealiseerd als school, sport- en eetzalen, een "club-house", cafetaria (eerste vermelding Prijs Van de Ven 1958), ... , evenals woongelegenheden voor het personeel, gaande van villa's en gegroepeerde eengezinswoningen tot appartementen.De woonwijk dateert in oorsprong uit de jaren 1950, maar werd sterk uitgebreid in de jaren 1960. Voor een uitvoerige beschrijving van de afzonderlijke gebouwen, zie "La Maison".

Complex ensemble uit de periode 1954-1964 naar ontwerp van J. Wybauw en J. Thiran, bestaande uit onder meer de kernreactor en een omringend studiecentrum met parkaanleg van R. Pechère. Om veiligheidsredenen werd er slechts één toegang voorzien tot het domein. Ten tijde van de realisatie werd het project beschouwd als exemplarisch omwille van het streven naar functionaliteit en samenhang. Als bouwmaterialen voor de bijgevolg overwegend strakke constructies werden voornamelijk baksteen en gewapend beton gebruikt.

De bijhorende woonwijk voor het personeel ligt ten noordwesten en strekt zich uit langs het Schelde-Maaskanaal. Het meest westelijk ligt de school, vervolgens in oostelijke richting de appartementen, de eengezinswoningen en de villa's. In het oorspronkelijke concept werden twee soorten appartementen voorzien, enerzijds voor jonge gezinnen met maximaal twee kinderen en anderzijds voor families; laatstgenoemden kregen de derde vermelding voor de Jaarlijkse Architectuurprijs Van de Ven 1958.

De villa's bestonden uit vier types met kleine varianten in bebouwde oppervlakte en al dan niet aangebouwde garage. Ook bij de gegroepeerde eengezinswoningen waren er twee types, waarvan het tweede type de vierde vermelding kreeg voor de Jaarlijkse Architectuurprijs Van de Ven 1962 en de derde vermelding Prix d'Architecture de l'Institut National du Logement 1961.