Burgerhuis met traditionele kern die minstens opklimt tot de 17de eeuw, aangepast in neoclassicistische stijl in de eerste helft van de 19de eeuw. De heer Bouquillon liet in 1850 door de architect Emmanuel Van Cuyck enkele gevelaanpassingen uitvoeren aan het toen twee bouwlagen hoge pand. Het betrof het accentueren van de twee linker traveeën als risaliet, het aanbrengen van een plint, een inkomdeur in de tweede travee, lekdrempels op de begane grond en een klassiek hoofdgestel. Het huidige uitzicht is het gevolg van een verbouwing in opdracht van Joannes Henricus Van Velthoven, notaris van 1879 tot 1896, naar een ontwerp door de architect Frans Van Dijk uit 1880. Daarbij werden de tweede verdieping en het stucdecor toegevoegd. De benedenverdieping werd midden jaren 1950 verbouwd tot winkelpui. Van het traditionele, 17de-eeuwse pand is minstens het diepgerichte achterhuis met trapgevel bewaard, in het verlengde van de twee rechter traveeën van de voorbouw.

Geknikte rijwoning van vier traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat). Bepleisterde en beschilderde lijstgevel met een stucdecor uit 1880, toen met schijnvoegen uitstralend boven de rechthoekige muuropeningen op de begane grond. De opstand beantwoordt aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige bovenvensters. Hoge rechthoekige vensters in geriemde omlijsting. Neuten, sleutels, balustraden en kordonvormende lekdrempels accentueren de eerste verdieping; individuele lekdrempels en onderdorpels in de topgeleding. Een klassiek hoofdgestel met panelenfries en houten kroonlijst op klossen en tandlijst, vormt de gevelbeëindiging. Verbouwde pui.