Burgerhuis in neorococostijl, gebouwd in opdracht van de weduwe H. Vanden Wyngaert, naar een ontwerp door de architecten Léonard en Henri Blomme uit 1898.

Het hotel Vanden Wyngaert behoort tot het latere gemeenschappelijke oeuvre van de gebroeders Blomme, die tussen 1876 en 1906 voor tal van bouwprojecten samenwerkten. Daarnaast voerden beiden ook in eigen naam belangrijke architectuuropdrachten uit, en bekleedde Léonard Blomme van 1869 tot 1899 het ambt van provinciaal architect voor het arrondissement Mechelen. Tot hun belangrijkste gezamenlijke realisaties behoren het Jongensweeshuis uit 1876-1881 in de Durletstraat, het Gemeentehuis van Borgerhout uit 1886-1889, en tijdens de jaren 1890 een reeks vastgoedprojecten voor de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in de wijk Zurenborg. In tegenstelling tot de neo-Vlaamserenaissance-stijl die al deze projecten consequent kenmerkt, inspireerden de gebroeders Blomme zich voor het hotel Vanden Wijngaert op de Franse régence en rococo. In 1900 ontwierp Henri Blomme het verdwenen, neobarokke Grand Hotel Weber op de hoek van Frankrijklei en De Keyserlei.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de smalle rijwoning van het bel-etagetype vier bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat). De lijstgevel onderscheidt zich door een verzorgd parement uit witte natuursteen, met een weelderige ornamentatie. Nadrukkelijk horizontaal geleed in gesuperposeerde registers met pilasters en entablement, beantwoordt de compositie aan een axiaal opzet. De gedrukte begane grond met kwarthol geprofileerde plint, spiegelboogopeningen en een puilijst op kraagstenen, wordt als sokkel geaccentueerd door schijnvoegen. Een bow-window met gebuikte basis drielicht en sluisteen accentueert de bel-etage, geflankeerd door zijlichten met oculus. De tweede en derde verdieping hebben een breed omlijst korf- of spiegelboogvenster met sluitsteen in de middenas, voorzien van een Frans balkon met smeedijzeren borstwering, en respectievelijk geflankeerd door bewerkte panelen of zijlichten. Boven de kroonlijst verheft zich een rijk versierd dakvenster met klauwstukken, voluten, oculus, en gebogen waterlijst op gestrekte uiteinden, bekroond door een kuifstuk. Ontleend aan de midden-18de-eeuwse régence- en rococostijl, bestaat het decor uit rocailles, cartouches, medaillons, guirlandes en ranken. Het fraai bewerkte houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters met kleine roeden of waaier in het bovenlicht is bewaard, evenals het smeedijzeren traliewerk en de voetschraper van de pui.

De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, die over de volledige breedte wordt opgedeeld door de centraal ingeplante traphal.

Enkelhuis uit het eerste kwart van de 20ste eeuw in eclectische stijl met neorococo-ornamenten. Lijstgevel van vier bouwlagen onder zadeldak (nok parallel aan de straat, roofing) waarin versierde segmentbogige dakkapel met oculus; op de begane grond drie traveeën breed, hogerop slechts één. Parement van zandsteen op sokkel van arduin. Gekorniste lijsten markeren de verdieping. Geblokte pui met getraliede spiegelboogvensters en -deur. Brede boventravee, respectievelijk geflankeerd door lange smalle venstertjes of bewerkte panelen, met halfrond uitkragende erker op de bel-etage en dito balkons met smeedijzeren leuning op derde en vierde bouwlaag. Getoogde erkervensters afgewerkt met een zware sluitsteen; de overige vensters zijn spiegelboogvormig en verfraaid met rocaille; het venster van de derde bouwlaag met uitgewerkte waaier.