Burgerhuis in régencestijl uit de tweede helft van de 18de eeuw, waarvan de halve tweede verdieping in 1888 door de architect Edmond Leclef werd verhoogd tot een volwaardige etage. Opdrachtgever van deze verbouwing was de heer Jaumar, mogelijk Augustin Louis Jaumar (Amsterdam, 1796-Antwerpen, 1895), weduwnaar van Marie-Antoinette Cambier (Antwerpen, 1796-Antwerpen, 1881), de eigenaar van het aanpalende herenhuis. Een sierlijk omlijste gevelsteen, vermoedelijk aangebracht bij een naoorlogse restauratie, draagt het opschrift "Huize St. Huibrecht". Een metalen plaquette van de Vlaamse Toeristenbond herinnert aan Dr. Lazarus Marcquis, lijfarts en vriend van Pieter Paul Rubens, die hier woonde van 1605 tot 1647.
Edmond Leclef zette de succesvolle praktijk van zijn in 1878 overleden vader Heliodore Leclef voort. Met statige herenhuizen voor de hogere burgerij, drukten vader en zoon Leclef tijdens de jaren 1870 hun stempel op de Leien. Vermoedelijk actief tot zijn overlijden in 1902, evolueerde de architectuur van Edmond Leclef van een door de Lodewijk XVI-stijl geïmpregneerd neoclassicisme, in de jaren 1880 naar een kleurrijk eclecticisme met invloeden van de neo-Vlaamserenaissance-stijl.
Rijwoning van drie traveeën en drie bouwlagen onder een schilddak (nok loodrecht op de straat). De oorspronkelijk bepleisterde en beschilderde, verankerde bakstenen lijstgevel, werd naar verluidt in 1946 gedecapeerd en hersteld. Deze rust op een kwarthol geprofileerde plint uit witte natuursteen, en heeft deur- en vensteromlijstingen uit blauwe hardsteen. Registers van rechthoekige, vlak omlijste vensters met geprofileerde lekdrempel, en op de eerste verdieping smeedijzeren borstweringen; houten vensterschrijnwerk met kleine roeden. De brede linker travee wordt gemarkeerd door een spiegelboogpoort in régencestijl: kwarthol geprofileerd, met spiegels bewerkt beloop, voorzien van neuten, imposten, een rolwerksleutel en rankwerk, onder een gestrekte waterlijst op voluutconsoles. Markante houten vleugeldeur in neorégencestijl, rijk bewerkt met trofeeën en rocailles, een Sint-Hubertusbeeldje op de makelaar, allegorische reliëfs van Mercurius en de Schelde, een wapenschild en een apothekerssymbool. De in 1888 verhoogde tweede verdieping was oorspronkelijk afgewerkt met een klassiek hoofdgestel.
Auteurs: Braeken, Jo
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Braeken J. 2017: Sint-Huibrecht [online], https://id.erfgoed.net/teksten/203602 (geraadpleegd op ).
Herenhuis zogenaamd "Sint-Huibrecht" in 1896 verbouwd en in 1946 hersteld, aangepast en ontpleisterd. Lijstgevel van drie traveeën en drie bouwlagen, nu met 19de-eeuws aspect; oudere kern verraden door muurankers. Eenvoudige ordonnantie met rechthoekige vensters in vlakke arduinen omlijstingen. Op de begane grond links: brede poort uit de 19de eeuw met spiegelboogvormige omlijsting van hardsteen met imposten en neuten; boven de geornamenteerde zwikken een gestrekte waterlijst. Houtwerk uitgevoerd met druk gebroken lijstjes, waarin decoratieve ornamenten; makelaar en boogveld verrijkt met beeldhouwwerk, respectievelijk voorstellende Sint-Huibrecht en twee zittende figuren.
Bron: DE MUNCK-MANDERYCK M., DECONINCK-STEYAERT R. & PLOMTEUX G. met medewerking van LINTERS A. 1979: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3nb, Brussel - Gent.
Auteurs: Plomteux, Greet; Steyaert, Rita; Manderyck, Madeleine
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Plomteux G. & Steyaert R. & Manderyck M. 1979: Sint-Huibrecht [online], https://id.erfgoed.net/teksten/5368 (geraadpleegd op ).