Twee neoclassicistische burgerhuizen, de twee resterende rechter panden van een geheel van oorspronkelijk vier volgens repeterend schema gekoppelde woningen. Het bouwdossier uit 1853 identificeert de heer Koelman-Lauwers als bouwheer, maar geeft geen uitsluitsel over ontwerper noch aannemer. Voor het vastgoedproject werd een traditioneel pakhuis met een brede trapgevel uit de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw gesloopt. Van de twee overige panden was het nummer 26 sinds 1930 verbouwd en het nummer 28 sinds 1959 gesloopt. In 1981 werden ook de resterende samen met een reeks aanpalende panden gesloopt voor een nieuwbouwflat.

Rijwoningen van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak. Het gevelfront van het oorspronkelijke geheel beantwoordde aan repetitief-symmetrisch opzet, met de klemtoon op de twee risalietvormende middenpanden, geaccentueerd door schijnvoegen op de begane grond, cordonvormende lekdrempels op de bovenverdiepingen en een bewerkte fries. Beide zijpanden onderscheidden zich door afzonderlijke lekdrempels met onderdorpel. Nummer 24 volgt het eerste, nummer 22 het tweede type. Bepleisterde en beschilderde lijstgevels op een plint uit blauwe hardsteen. Registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen met afgeronde bovenhoeken in geriemde omlijsting. Klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op modillons met dropmotief.