Voormalig dodenhuisje van Sint-Andries. In oorsprong samenstel van een traditioneel diep- en breedhuis op de hoek van Sint-Andriesstraat en Lange Ridderstraat, dat in kern opklom tot omstreeks 1600. Het pand werd geïntegreerd in het sociaal woonproject “De Munt”, uitgevoerd in 1974-1982 naar ontwerp van de architecten Lode Wouters, Fons Mostien en Boud Rombouts. Als enige bewaard relict van het oorspronkelijke bouwblok onderging het pand in deze periode een ingrijpende restauratie, waarbij van de oorspronkelijke bouwsubstantie vermoedelijk weinig of niets bewaard bleef.

Hoekgebouw van twee bij vier traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de Lange Ridderstraat, pannen). Constructie uit rode baksteenbouw met een structuur uit zichtbeton voor de afgeschuinde pui. Trapgevel van zes treden met schouderstukken en tweeledige top aan de Lange Ridderstraat, en lijstgevel met twee getrapte dakvensters. Rechthoekige muuropeningen.

Voormalig dodenhuisje van Sint-Andries, zogenaamd "Salvator", te dateren circa 1600. Hoekhuisje, samen met Sint-Andriesstraat nummer 1 een tweewoonst vormend van respectievelijk twee en vier traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak; twee getrapte dakkapellen zijde Sint-Andriesstraat. Getrapte voorgevel met schouderstuk rechts (zes treden) en grotendeels bewaard parement van bak- en zandsteen met ankers, speklagen met druiplijst. Aangepaste kruiskozijnen in omlijsting van zandstenen negblokken onder druiplijst en wigvormig ontlastingssysteem. Tweeledige top met rechthoekige muuropeningen en vernieuwde omlijsting. Tussen eerste en tweede bouwlaag ondiepe nis met verweerd heiligenbeeldje (bas-reliëf). Gecementeerde pui en zijgevel met rechthoekige gewijzigde muuropeningen.