Geheel van zes winkelhuizen en café-panden in neoclassicistische stijl, gebouwd in opdracht van het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen, naar een ontwerp door de architect Victor Wittemans uit 1891. Van dit vastgoedproject aan de zuidrand van het domein van het Sint-Elisabethgasthuis, waarvoor een reeks bestaande woningen werd gesloopt, maakte ook winkelhuis deel uit door de architect Frans J.H. Bex uit 1889. Het ontwerp is representatief voor het oeuvre van Wittemans, die tijdens zijn loopbaan in Antwerpen, van 1870 tot 1898, een conventioneel neoclassicisme beoefende.

Het huizenblok dat met een dubbele knik de westzijde van de Leopoldplaats bestaat, bestaat uit rijwoningen van één (zijpanden) of twee traveeën (middenpanden) en drie bouwlagen onder een mansardedak (kunstleien). Ontworpen als eenheidsbebouwing, beantwoordt het bepleisterde en beschilderde gevelfront aan een volkomen symmetrisch compositieschema, opgebouwd uit de vier middenpanden waarvan de middelste twee als risaliet zijn uitgewerkt, en de lagere, gespiegelde zijpanden. Oorspronkelijk was de begane grond samengesteld uit vier klassieke houten winkelpuien met zijportaal (Sint-Jorispoort 39, Leopoldplaats 1, 3 en 4) en twee cafépuien met terrasdeuren (Leopoldplaats 2 en 5). Daarvan is enkel de cafépui Leopoldplaats 2 intact inclusief de pilasters; van de overige bleef het entablement met consoles behouden, belijnd door een gevelbreed balkon met smeedijzeren borstwering en voluutvormige dwarsstukken. Horizontaal geleed door een waterlijst, worden de middelste twee panden in de bovenbouw geaccentueerd door pilasters en sluitstenen. Verder Registers van rechthoekige vensters in geriemde omlijsting met een entablement op de eerste en een lekdrempel op consoles op de tweede verdieping. Belijnd door schijnvoegen onderscheiden beide zijpanden zich verder door drielichten met pilasters, voluutjes, een entablement of een driehoekig pseudo-fronton. Een klassiek hoofdgestel met gekorniste, houten kroonlijst op klossen en tandlijst, de zijpanden geaccentueerd door consoles, vormt de gevelbeëindiging; houten dakkapellen, een rij van acht met driehoekig pseudo-fronton in de middenpanden, twee axiaal ingeplante met driehoekig fronton op consoles in de zijpanden. Bewaard houten vensterschrijnwerk.

Als één geheel opgezette gevelwand uit de tweede helft van de 19de eeuw; tien traveeën en drie bouwlagen onder mansardedak (kunstleien) met dakkapellen. Begane grond met vernieuwde winkelpuien afgesloten met doorlopende houten puilijst waarop volledig omlopend balkon met gietijzeren leuning. Bepleisterde en beschilderde bovengevels. De uiterste traveeën zijn apart behandeld: schijnvoegen, gekoppelde drielichtsvensters met bewerkte deelzuilen, kroonlijst op consoles en meer uitgewerkte dakkapel. De tussenliggende gevels zijn verticaal geritmeerd door pilasters, horizontaal door een plat kordon; bekroning met panelenfries en houten kroonlijst op modillons; voorts, rechthoekige vensters in geriemde omlijsting al dan niet met sleutel en lekdrempels gesteund door consooltjes.