Geheel van twee winkelhuizen in neoclassicistische stijl op de hoek van Leopoldstraat en Arenbergstraat, waarvoor een bouwaanvraag uit 1876. Uit het bouwdossier vallen ontwerper nog aannemer af te leiden. Opdrachtgever was de bankier, wisselagent en politicus Jean Baptiste Everaerts (Antwerpen, 1818-Mortsel, 1904), achtereenvolgens gehuwd met Charlotte Jacobs en Jeanne Flemming, die in het aanpalende herenhuis in de Arenbergstraat resideerde. Hij richtte in 1846 de Banque Everaerts-Havenith op, vanaf 1874 de Banque Everaerts. Van 1878 tot 1884 zetelde Everaerts als liberaal senator voor het arrondissement Antwerpen. Hij liet in 1902 de huidige winkelpui van het hoekpand (Arenbergstraat 16) aanbrengen door de aannemer Ludovicus Joannes Alexander. Deze verving in 1907 ook de winkelpui van het aanpalende pand (Leopoldstraat 16) in opdracht van de familie Everaerts.

Het hoekcomplex met een gevelbreedte van drie bij vier traveeën omvat drie bouwlagen onder zadeldaken. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, van bij oorsprong over de volledige hoogte belijnd met schijnvoegen, rust op een geblokte pui en plint uit blauwe hardsteen. Geleed door de puilijst, legt de compositie de klemtoon op beide hoektraveeën die worden gemarkeerd door zwaar geblokte hoekkettingen en vensterentablementen op consoles. Verder beantwoordt de opstand van de bovenbouw aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters in geprofileerde hardstenen omlijsting, op de eerste verdieping met gietijzeren borstwering vanaf de puilijst, op de tweede verdieping met gietijzeren parapet, lekdrempel en onderdorpel. Een klassiek hoofdgestel met gekorniste houten kroonlijst op klossen vormt de gevelbeëindiging. De gevelbrede winkelpui met hoekportaal en privé-ingang van het hoekpand uit 1902, bestemd voor een kleermaker, is opgebouwd uit gecanneleerde hardstenen pilasters met rozet, en een klassiek houten entablement met voluutconsoles; typische roeden in het bovenlicht. De klassieke houten winkelpui met privé-ingang van het aanpalende pand uit 1907, onderscheidt zich door een middenportaal met marmeren mozaïekvloer tussen gebogen vitrines, pilasters en een bewerkt entablement met guttae; bewaard schrijnwerk.