Hoeve gelegen ten noorden van de kerk, voor het eerst vermeld in 1403. De naam verwijst naar de oorspronkelijk eigenaar van de hoeve, de Bredense priorij. In 1797 als zwart goed verkocht en in 1879 door de toenmalige eigenares mevrouw Arrighi Casanova de Padoue (Parijs) opnieuw te koop gesteld. De hoeve wordt aangeduid op de Fer­rariskaart (1770‐1778), evenwel met andere opstelling. Op de Atlas der Buurtwegen (1844) weergegeven in L-vormige constellatie. Het huidige uitzicht resulteert voornamelijk uit ingrijpende veranderingswerken en de bouw van een nieuw boerenhuis tijdens het interbellum.

Aan de straat, witbeschilderd herenboerenhuis in de lijn van de 19de-eeuwse traditie. Twee bouwlagen en vier traveeën + een recentere lage travee, respectievelijk onder mansarde‐ en zadeldak (leien en pannen). Bepleisterd en witgeschilderd hoofdvolume waarin rechthoekige muuropeningen, op de bovenverdieping met omlijste bovenlichten. Bewaard houtwerk. Vernieuwd vergroot venster op de begane grond. Deels beglaasde paneeldeur met hekwerk, onder bovenlicht. Centrale deurtravee oplopend in smalle dakkapel met gebogen bovenlicht tussen hoger opgetrokken houten stijlen. Rondbogige vensters in de zuidelijke zijgevel.

Achtergelegen, licht schuin op het woonhuis georiënteerde stal‐ en schuurvleugel met gecementeerde gevel, onder een zadeldak met verspringende nok (mechanische pannen). Rechthoekige muuropeningen.

Ten westen een recenter landgebouw onder zadeldak in golfplaten. Ten zuiden, gelegen in een weide een kleine stal onder zadeldak in Vlaamse pannen. Donkerrode verankerde baksteenbouw met rechte muuropeningen. Erf in losse verharding, afgescheiden van de weg door een betonafsluiting.