Hoevebenaming "Hof ter Yeste" dateert van 1981 en verwijst naar de naam van de middeleeuwse jegenode - een geheel van landerijen zonder nauwkeurige begrenzing - aan de Kwadeweg; Middelnederlands geest = dorre onvruchtbare grond, hoge zandgrond, vooral langs de duinen; "Yestemolen", een in 1551 vermelde windmolen aan het nabijgelegen kruispunt Kwadeweg/Plassendalesteenweg. Hoeve aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778).

Lage, losse bestanddelen van baksteen onder zadeldaken rondom een begrint erf met dito oprit; hoger gelegen, witgekalkt boerenhuis aanleunend bij het langgestrekte type. Ten zuiden, mogelijke restant van oorspronkelijke omwalling.

Ten noordwesten van het erf, boerenhuis met zes traveeën links + vijf traveeën onder meer twee opkamertraveeën rechts + circa negen staltraveeën onder onderbroken zadeldak (Vlaamse pannen); hogere nok voor het centrale gedeelte en klimmend dakvenster bij de stal. Oude kern uit de eerste helft van de 18de eeuw, aangepast en uitgebreid in de loop van de 19de- een 20ste eeuw. Behouden korfbogige kelderopening onder de opkamer, voorts recentere rechthoekige muuropeningen. Naar verluidt, overkluisde kelder met bakstenen tongewelf. Ten oosten, 19de-eeuwse dwarsschuur (nok evenwijdig aan boerenhuis, golfplaten), in 1941 afgebrand en het jaar daarop heropgebouwd. 19de-eeuwse kern nog aangeven door oudere muurparijen met lichtgleuven en korfbogige wagenhuisopening. Achter het boerenhuis, achtzijdige rosmolen (diameter 6,25 meter) van verankerde baksteen onder tentdak (Vlaamse pannen). Vier rechthoekige luikopeningen met tralies. In werking van 1870 tot 1936; sindsdien verdwenen installatie en nu in gebruik als stal.

Ten westen en noordwesten, nieuwe loodsen en stallingen.