Zogenaamd "Prinsenhof" volgens opschrift van uithangbord; bena­ming da­teert van 1947. Oorspronkelijke om­grachte hoeve reeds aange­duid op de Ferrariskaart (1770-1778); zou opklimmen tot de 17de eeuw. Losse, lage be­stand­de­len van bak­steen onder pannen zadeldaken rondom een begrint erf met nog sporadisch bewaarde bak­stenen stoepen onder meer ommuurd bij het boerenhuis; voor de schuur, rechthoekige bak­ste­nen latrine onder pan­nen tentdak, naar verluidt gebouwd door de hier ingekwartierde Duit­sers tijdens de Tweede Wereldoorlog zie ook vroe­gere "kapel" aan de zuidoostelijke erfzijde en wacht­huis­je aan de straat bezijden de erf­toe­gang met bak­ste­nen hek­pij­lers.

Ten westen van het erf, wit­gekalkt boerenhuis van zes traveeën + twee opka­mer­traveeën + één blinde travee onder onderbroken zadel­dak, met kern uit de 17de en de 18de eeuw. Aangepaste muuropeningen. Nagenoeg ge­slo­ten ach­ter- én straat­ge­vel waarvan opkamer gestut door middel van steun­beren met ver­snijdin­gen.

Ten noorden, stalvleugel met erin opgenomen wagenhuis; baksteen met onduidelijk jaartal 1891 in de rechter zijpuntgevel.

Ten oosten, grote dwarsschuur (nok evenwijdig met het boerenhuis); mogelijk laat 17de-eeuwse kern. Wit­ge­kalk­te erf­ge­vel met uit het dak ste­kende schuurpoort tus­sen steunberen; ook laag aan­bouwsel on­der les­senaarsdak. Zij­punt­ge­vels voorzien van steun­beren en uilen­gat. Krukgebinte van acht traveeën. Achtergevel: loopstal en silo uit 1970.

Ten zuidwesten, nagenoeg in het verlengde van de boerenwoning, wit­gekalkt bakhuis en dienstgebouwtje, uit de 18de eeuw.