Zogenaamd "'t Waterhof" zie opschrift van bord boven het voetgangershek van het erf; benaming dateert van 1947. Hoeve gelegen ten oosten van de dorpskom en reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778). Omgeving draagt sporen van vroegere turfwinning; laatst genoemde leidt eind 18de - begin 19de eeuw tot de ontdekking van de Gallo-Romeinse nederzetting zogenaamd "Bredene I".

Losse, lage bestanddelen van baksteen onder pannen bedaking rondom een verhard erf met grasveld ter hoogte van de vroegere vaalt; deels behouden bakstenen stoepen. Erftoegang met bakstenen hekpijlers. Ten zuidwesten, rest van omgrachting.

Ten noordoosten van het erf, hoger gelegen witgekalkt boerenhuis van vijf traveeën onder zadeldak; mogelijk oude kern uit eind 17de eeuw zie bewaard korfboogvenster, voorts met 19de-eeuws kruisraam, op de zolderverdieping van rechter zijgevel. Aangepaste muuropeningen en recent of vernieuwd dakvenster. Achtergevel met haakse bijbouw en recentere uitbreidingen.

Ten westen, driebeukige bergschuur onder schilddak, van circa 1770, later verlengd met stalvleugel; oorspronkelijke achtergevel met lage steunberen grotendeels bewaard, echter voorts vernieuwd bakstenen gevelparement, naar verluidt uit de jaren 1920-1930. Grosso modo behouden houten geraamte met onder meer zes geschoorde stijlen waarop het gebint.

Ten westen, recentere loodsen.