1890: verkoop aan Charles Smedt, een Brusselse restauranthouder, van een groot perceel ingesloten tussen de Zeedijk (noord), de J. Van Hinsberghstraat (oost), de Leopoldlaan (zuid) en de Parijsstraat (west, aan het latere Epernayplein) onder expliciete voorwaarde om er binnen de drie jaar een 'Kursaal-Hotel' in te richten. 1891: eerste houten casino naar ontwerp van architect A. Dumont (Brussel). 1896: het kursaal brandt af. 1898: heropbouw als houten constructie. Na mislukking van plannen voor een nieuw groter en rendabeler casino - twaalf meter naar de zee opgeschoven om zo een panorama te creëren - door middel van de oprichting van een N.V., wil de eigenaar circa 1908 het gebouw en de grond in loten verkopen. Het gemeentebestuur koopt echter het gebouw aan in 1908-1909; verpachting aan de hoogstbiedende uitbater. 1910: architectuurwedstrijd voor het bouwen van een nieuw casino. 1914: bouw van een nieuw Kursaal naar ontwerp van architect G. Hobé (Brussel), op een circa 1900 aangelegd voorgeschoven strandhoofd. Tweede Wereldoorlog: branden in 1942 en 1944, laatstgenoemde bij de Duitse ontruiming. 1946: modernistisch plan voor een nieuw casino naar ontwerp van architecten L. Van Wallendaal. A. Vereecke (Middelkerke) en D. François (Middelkerke) niet uitgevoerd. 1953-1954: uiteindelijke wederopbouw naar ontwerp van A. Vereecke. Renovatie naar ontwerp van architect Van Crombrugghe in 1978, herinrichting naar ontwerp van Restyling Groep in 1998.

Cottage van één bouwlaag boven souterrain, oorspronkelijk op T-vormige plattegrond. Vrij hoog zadeldak (tichelen) met klimmende dakkapellen en dakkapellen in puntgevel laatstgenoemde met pseudo-vakwerk. Constructie van simili-blokken boven natuurstenen plint. Wanden quasi volledig opengewerkt door middel van rechthoekige muuropeningen, met kleine roedeverdeling in de dakvensters.

Interieur: langgestrekte hal zenithaal verlicht door middel van gekleurd glas in lood.