Geheel van twee gekoppelde burgerhuizen in neoclassicistische stijl op de hoek van Leopoldplaats en Mechelsesteenweg, volgens de bouwaanvraag uit 1868 opgetrokken in opdracht van de heer D. Herry. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Het bouwperceel maakte deel uit van de verkavelde krijgsgronden.

Hoekcomplex van vier bij vijf traveeën, drie bouwlagen en een mezzanine onder een zadeldak. Het grootste van beide panden beslaat de eerste zes traveeën, het kleinste de laatste vier. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel rustte oorspronkelijk op een plint uit blauwe hardsteen met getraliede, getoogde keldermonden. Horizontaal geleed door de puilijst, de bovenbouw geritmeerd door kolossale pilasters, legt de compositie de klemtoon op de inkomtraveeën van ongelijke breedte (derde en zevende travee). Beide werden oorspronkelijk gemarkeerd door een rondboogportaal in een geriemde omlijsting met sluitsteen, en een balkon met uitgelengde voluutconsoles en gietijzeren borstwering; van het linker pand is het balkon vernieuwd, van het rechter pand het portaal verbouwd met inkorting van de balkonconsoles. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters in geriemde omlijsting, op de eerste verdieping met balustrade, op de tweede met onderdorpel. Een klassiek hoofdgestel met een vernieuwde houten kroonlijst op uitgelengde voluutconsoles, waartussen mezzaninevensters, vormt de gevelbeëindiging. De benedenvensters zijn verbouwd tot winkelpuien.

Volgens de bouwplannen beantwoordden beide panden aan het dubbelhuistype, ontsloten door de vestibules en de geschakeld traphallen in de spievormige hoekpartij. Het grote linker pand bestond gelijkvloers uit een enfilade van drie vertrekken waarvan het achterste over de volledige breedte, en het kleine rechter pand uit een suite van twee vertrekken, beide met een zijkamertje aan de overzijde van de vestibule.