Georiënteerd bedehuis midden ommuurd kerkhof aan noord-, zuid-, en oostzijde afgezet met oude leilinden; ten westen toegangspad links en rechts geflankeerd door kapelletjes respectievelijk met calvarie waaronder gedenksteen met opschrift "1914 AAN ONZE HELDEN 1918" en toegewijd aan het Heilig Hart. Omlopende bakstenen stoep.

Historiek

1822: het laatgotische bedehuis werd door een brand geteisterd. De toren en het oostelijke kerkdeel werd hierbij vernield.

1829: herstelling en verkleining van de kerk.

1896: vernieuwing en vergroting van het bedehuis naar ontwerp van architect J. Soete (Roeselare).

1919: na de Eerste Wereldoorlog werd de kerk hersteld naar ontwerp van architect T. Raison (Brugge).

Enkele behouden muurpartijen onder meer aan westzijde, voorts grosso modo naar vooroorlogs uitzicht heropgebouwde hallenkerk met kruisingstoren, laatstgenoemde echter aangepast, zie verhoogde borstwering en scherpere naaldspits.

Beschrijving

De plattegrond ontvouwt: een driebeukig schip van vijf traveeën, een vierkante kruisingstoren, een transept met armen van één travee, ronde traptoren onder tentdak tegen zuidelijke transeptarm, een hoofdkoor en twee zijkoren van respectievelijk drie en twee traveeën en vlakke sluiting, een noord- en een zuidsacristie.

Gele baksteenbouw. Afdekking door middel van leien zadeldaken. Drie westelijke tuitgevels voorzien van aandaken en muurvlechtingen, gescheiden door steunberen met versnijdingen. Tudorboogportaal in een geprofileerde omlijsting. Spitsbogige drie- en vierlichten met bakstenen maaswerk in een geprofileerde omlijsting; rechthoekige venstertjes in rondboogomlijsting in geveltop.

Vierkante kruisingstoren van twee geledingen. Twee aan twee gekoppelde rondbogige galmgaten verdiept in korfboogomlijsting onder doorlopende druiplijst. Borstwering met aflijnend rondboogfries. Torenuurwerk.

Zuidelijke, noordelijke en oostelijke gevels geritmeerd door spitsbogige drielichten met bakstenen maaswerk in een geprofileerde omlijsting en door steunberen met versnijdingen onder meer overhoeks. Transept- en koortuitgevels met aandaken en muurvlechtingen.

Tegen oostgevel houten 18de-eeuws calvariekruis onder dito luifel op rotspartij, eronder gevelsteen met opschrift "HIJ VERNEDERDE ZICH ZELVEN, DAAR HIJ GEHOORZAAM WAS TOT DE DOOD EN WEL DEN DOOD DES KRUISES. DAAROM HEEFT OOK GOD HEM VERHEVEN .PHILIPP. II. 8.9." Centrale koorgevel: grafsteen van Jan Janss(eune) (wellicht gestorven in 1549), lid van de Sint-Jansorde, met wapenschild en op de hoeken de uitgesleten symbolen van de evangelisten.

Interieur

Bepleisterde en witgeschilderde hallenkerk; betegelde hoge sokkel aangebracht in 1934-36. Spitsbogige scheibogen op ronde natuurstenen zuilen voorzien van achtzijdige sokkel en van bladwerkkapiteel; bundelpijlers ter hoogte van de viering. Vlak overzolderd inkomportaal; bepleisterd kruisribgewelf met centraal mangat ter overkluizing van de viering; voorts houten spitstongewelven.

Mobilair

Marmeren doopvont in de noordwestelijke hoek uit de 17de eeuw. Lourdesgrot in de zuidelijke transeptarm. Neogotische preekstoel uit het eerste kwart van de 20ste eeuw.