Zogenaamd "De Ooievaar", zie de schouwbekroning. Markante dokterswoning met praktijk, naar ontwerp van architect Joseph De Bruycker (Roeselare) van 1935 gebouwd voor de kinderrijke familie Depuydt; resultaat van een intense samenwerking tussen bouwheer en architect; algemeen concept en detaillering onder invloed van de Nederlandse architect W.M. Dudok.

Omgevende tuin als verlengstuk van de architecturale vormgeving. Aan straatzijde met hek en buisleuningen tussen lage bakstenen pijlers. Aan achterzijde, als ommuurde geometrisch aangelegde grastuin met wandelpaden - onder meer met stapstenen -, bloemenperken en kegelvormige heesters als taxussen; voorts ook kleine pergola mogelijk te zien als pendant van die rondom het zuidoostelijk woongedeelte, en in de zuidoostelijke tuinhoek, een kleine, meer "romantische" waterpartij met boogbruggetje en nabij gelegen prieeltje.

Exterieur. Kubistisch, functioneel complex bestaande uit een aan de straat gelegen noordelijke praktijkruimte met aansluitend, respectievelijk een naar achter geplaatste lagere westelijke garagevleugel en een hoger zuidoostelijk woongedeelte voorzien van omlopend terras met pergola; centrale hal als schakel tussen de woning en praktijk. Variërend asymmetrisch volumespel: enerzijds, horizontalen, zie rechthoekige blokken - onder meer afgerond - van één à drie bouwlagen onder plat dak en anderzijds verticaliserende accenten van schoorstenen, vrachtliftkoker vanaf keuken via badkamer naar droogzolder, en traphal. Kenmerkend dakterras met buisleuningen; ter hoogte van de slaapkamer van de ouders, een rechte betonnen luifel voorzien van ronde perforeringen met glasbeton. Betonskelet met verzorgd baksteenparement, zie staande metselverbanden onder meer voor de plint van donkere baksteen. Typerende betegeling voor deuromlijstingen en horizontaliserende vensterregisters. IJzeren ramen.
Ten zuidwesten, in de tuin, het lage washuis in aansluitende bouwtrant; tegen de zuidelijke achtergevel, een kleine serre.

Interieur. Bijzonder gaaf bewaard interieur zowel wat indeling, afwerking en detaillering betreft, zie behouden aankleding, deuren, typische lichtarmaturen, enzomeer.

Interessant, zeer "eigentijds" interieur naar ontwerp van Joseph De Bruycker met bijzondere aandacht voor kleurstellingen en vaste aankleding geïntegreerd met de wanden of als scheidingselement tussen twee ruimten. Typerend is ook de indirecte verlichting, zowel kunst- als daglicht, zenithaal of zoals in de hal achter kooflijst.

Oorspronkelijke praktijk in de jaren 1990 deels aangepast tot woonruimte; de wachtplaats is nu keuken, het bureel en het aanpalende onderzoeksvertrek fungeren nu als living wat het doorbreken van de wand tussen beide vertrekken impliceerde. Bewaard zijn evenwel o.m. de geëtste of gezandstraalde bovenlichten van de tuinvensters met geometrische motieven en in het voormalige bureel met blauwvoeten. Voorts is er ook nog grosso modo de oorspronkelijke parketvloer in visgraatverband, een radiatormeubel met zwarte marmeren tablet en metalen kader als scheidingselement tussen de oorspronkelijke raadpleging en de onderzoeksruimte. Laatst genoemde met vierkant zenithaal licht voorzien van geometrische verdeling, vroeger boven de onderzoekstafel.

Merkwaardige hal met trap naar tweede bouwlaag. Geometrisch uitgewerkte vloer met marmer van verschillende kleuren. Dito sokkellambrisering met erin opgenomen, halfcirkelvormig hoekfonteintje van beton met turkooise crépi en glasschijven. Voorts ook beglaasd wandbuffet met links aansluitende, staande slingerklok met palissanderfineer en zwart lakwerk voor lijstwerk, en rechts om de hoek overgaand in zitbank. Boven de sokkellambrisering, donkere oranje structuurpleister die ter hoogte van de betonnen trapconstructie afgelijnd overgaat in een afwerking met witte crépi. Trappenhuis ter hoogte van eerste en tweede bouwlaag respectievelijk verlicht door middel van drieledig glas-in-loodraam (windroeden aan de binnenkant) met abstraherende voorstellingen van vissersboten naar verluidt van Roderburg (Brugge), en soortgelijk gezandstraald raam met tweemaster voorzien van de Vlaamse leeuw tussen twee wapenschilden, na de Tweede Wereldoorlog ingebracht door glazenier Rigelle (Gent). Bordestrap met parement van witgeaderde zwarte marmer voor het onderste bordes met geometrische uitgewerkte trappaal; voorts met lichtroze marmer bekleed. Gechromeerde buisvormige trapleuningen; traploper vastgehecht met houten roeden.

L-vormig woongedeelte met salon, eetplaats, "veranda" en woonkamer via de dienstgang gegroepeerd rondom de keuken.
Op de tuin georiënteerde halfcirkelvormige "veranda" van de woonkamer gescheiden door middel van een zitkast (onder meer radio-installatie) van zwart geschilderd eikenhout met verchroomde koperen deurknoppen. Vloer van cementtegels respectievelijk lichtgrijs in de woonkamer en turkoois in de "veranda". Woonkamer met om de hoek lopende combinatie van sokkellambrisering met licht groene marmeren bekleding waarin uitgespaard boekenrek en azuurblauw betegelde haardwand, en zwart geschilderde eikenhouten wandkast met aansluitende marmeren pronktabletten; verder ook ingewerkte radioluidspreker.

Eetplaats naar verluidt in de loop van de jaren 1950 aangepast door architect A. Degeyter (Brugge) in "Vlaamse stijl".
Functioneel uitgedachte keuken met houten kastwanden, witgeschilderd met zwart voor de omlijstingen; onder meer recipiëntenlader met glasdallen; aansluitende witte betegeling met zwarte tabletten en erin opgenomen keukenklok; ook behouden belsysteem.

Een zwart betegelde trap leidt vanuit het praktijkgedeelte naar de erboven gelegen verdieping met vijf kinderslaapkamers, een badkamer en een privaat; deze vertrekken geven via een granitotrede uit op een centrale gang met parketvloer in visgraatverband. Laatst genoemde sluit aan op het trappenhuis van de vestibule.