Kantoorgebouw in art-nouveaustijl op de hoek van Minderbroedersstraat en Minderbroedersrui, naar een ontwerp door de architect Jos. Arnou uit 1913, voltooid in 1914 (gevelinscriptie). Opdrachtgever was Emile Henricus Joannes Lemineur (Antwerpen, 1867-Antwerpen, 1944), notaris van 1894 tot 1924. Het project vormde een uitbreiding van het notariaat, gevestigd in het aanpalende herenhuis, en omvatte verder vermoedelijk huurkantoren. Jos. Arnou, volgt in 1910 op 25-jarige leeftijd zijn overleden vader Albert Arnou op, maar is na 1914 niet meer actief in Antwerpen. Het kantoorgebouw Lemineur is zijn enige gekende nieuwbouwproject.

Met een gevelbreedte van vijf bij twee traveeën, omvat het hoekgebouw drie bouwlagen onder een leien mansardedak. De lijstgevel onderscheidt zich door een sober parement uit witte natuursteen, op een hoge geprofileerde plint uit blauwe hardsteen; op de begane grond afgeronde hoekpenant. Regelmatig van opzet, volgens een verticaal geaccentueerd gevelritme, is de opstand opgebouwd uit registers van hoge, brede steek- en korfboogopeningen met geprofileerde dagkanten en lekdrempel. Deze zijn gevat in oplopende, geprofileerde omlijstingen met spiegels op de borstweringen en een gestrekt topstuk als bekroning. In de gevel zijde Minderbroedersstraat flankeert een minder brede portaaltravee de als risaliet geaccentueerde middenas. Een doorgetrokken fries met schijfmotief ter hoogte van de imposten van de topgeleding, en een kwartholle, in het risaliet gekorniste, houten kroonlijst vormen de gevelbeëindiging; getoogde houten dakkapellen met waterlijst. Het gevernist houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard.

De plattegrond wordt ontsloten door een inkom- en traphal in de tweede travee. Volgens de bouwplannen bestaat de begane grond uit twee kantoren links en rechts van de traphal, en een groot kantoor dat aansluit op het notariaat in het aanpalende pand, en enkel van daaruit toegankelijk is. De plattegronden van de bovenverdiepingen, vermoedelijk kantoorsuites voor verhuur, ontbreken in het bouwdossier.

Op de hoek een Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen, waarvan het originele natuurstenen beeld door Jan Van Arendonck, volgens de bouwaanvraag uit 1855 in opdracht van Charles Le Grelle (1806-1882), zijn echtgenote Marie-Madeleine van Pruyssen (1814-1898) en buurtbewoners, werd geplaatst in 1856. Mogelijk vervangen door een nieuw exemplaar bij de heropbouw van het pand in 1913-1914, stortte dit laatste omstreeks 1981-1982 met de sokkel door vorstschade neer. In 2006-2007 kapte Geneviève Hardy een nieuw natuurstenen beeld en sokkel, voortgaand op de ontwerptekening uit 1855, dat op 5 oktober 2008 werd ingezegend. De gekroonde Maagd Maria met geopende, licht geheven handen, steunt op een sokkel in de vorm van een wereldbol met wolkendek, maansikkel en slang waarin twee engeltjes verwerkt zijn. Het geheel wordt bekroond door de oorspronkelijke stralenkrans met zinnebeeldige duif uit 1855-1856.

Hoekpand van vijf + twee traveeën en drie bouwlagen onder een leien mansardedak waarin segmentbogig afgedekte dakkapellen, te dateren vierde kwart 19de eeuw of 1ste kwart 20ste eeuw.

Lijstgevels met natuurstenen parement op een arduinen sokkel. Segmentboogvensters verticaal gevat in over de drie bouwlagen doorlopende geriemde omlijstingen, onderling verbonden door een met schijven versierd kordon ter hoogte van de vensterkalven op de hoogste verdieping; panelen op de borstweringen.

Op de hoek een afbeelding van de Onbevlekte Ontvangenis van witte steen; gekroond Onze-Lieve-Vrouwebeeld met geopende armen op een wereldbolvormige sokkel met maansikkel, slang, engelenhoofdjes en wolken; hogerop duif met stralenkrans. Dit beeld vervangt het oude beeld van 1855.