Aan de spoorweg gelegen ommuurde begraafplaats met toegang gemarkeerd door ijzeren art-deco-hek tussen twee geprofileerde arduinen pijlers. Aangelegd in 1806/1807 na de uitvaardiging van het decreet van Napoleon (1804), gebaseerd op het edict van Jozef II (1784). De begraafplaats wordt verscheidene malen in noordwestelijke richting uitgebreid onder meer in 1854, 1896-98, tussen 1920-1930 en tussen 1950-1960. Na de Eerste Wereldoorlog worden een aantal gesneuvelde Duitse soldaten begraven, waarvan de overblijfselen in 1958 worden overgebracht naar het Deutscher Soldatenfriedhof (confer Groenestraat).

Volgens dambordpatroon aangelegde begraafplaats, begrensd door de Ieperstraat (zuiden), de Zandputstraat (oosten) en het Textor Wegelke met secundaire toegang (westen); bekiezelde paden.

Ten noorden oorlogsmonument, het "provinciaal mausoleum voor politieke gevangen" opgericht na de Tweede Wereldoorlog, ter nagedachtenis van alle West-Vlaamse politieke gevangenen die in concentratiekampen omkwamen.

Talrijke graven van blauwe hardsteen, opklimmend tot het begin van de 19de eeuw en aansluitend bij de traditionele cipe. Daarnaast ook een aantal gietijzeren kruisen uit de tweede helft van de 19de eeuw. Voorts ook een aantal stenen kruisen op stenen sokkel o.m. Vandenbroucke-Vanderbeke en Verfaille.

Verscheidene grafkapellen bekleed met blauwe hardsteen en opgevat als classicistisch tempeltje respectievelijk van de families, Henri Pille en Sioen-Elslandt(?). Meer eclectische voorbeelden van de familie Valcke-Hautrive met opvallende Korinthische zuilen en van de familie Capelle met fraaie bas-reliëfs die Hoop en Geloof voorstellen.
Vermeldenswaardige, hardstenen sarcofaag van de Familie Mahieu (?). Als teken van vrijzinnigheid het graf van de Familie Lannoy en van Halsberghe met gebroken zuil.
Verscheidene hardstenen calvaries onder meer van de Familie Vanden Berghe-Mullie. Andere vermeldenswaardige praalgraven van de familie Van Der Mersch-Roussel, de familie Buhot (?), familie Pardoen, familie De Quinnemar-Devos, familie Debusson-Denys en familie Vanhee. Verscheidene neogotische praalgraven onder meer van de familie Vuylsteke, familie Rembry en de familie Rousseau.
Van recentere datum zijn de graven van de familie Carrette-Becquart en van de familie Alfred Wallecan-Vandenabeele met pleurante. Laatstgenoemde met opschrift "Zijn leven stond in dienst van de kunst en van het vaderland". Graf van de Familie Tyberghien-Mortreu met bekronende engelenfiguur.
Eenvoudig graf van de Familie Demuunck-Vanwelsenaers bekroond door Keltisch kruis.