Neoclassicistisch complex op de hoek van Mutsaardstraat en Raapstraat, volgens de bouwaanvraag uit 1859 opgetrokken in opdracht van het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Het godshuis De Zeven Weeën werd hier in 1505 opgericht door Maria Feys, weduwe van Bartholomeus Van den Eynde, en onder het Franse bewind toegewezen het Bestuur der Burgerlijke Godshuizen. Bedoeld voor zeven bejaarde burgervrouwen, beschikte het godshuis over een kapel, die in 1799 als nationaal goed werd verkocht, en in 1846 gesloopt. Het heropgebouwde complex omvatte oorspronkelijk eveneens zeven bejaardenwoningen aan de binnenplaats, een winkel en wellicht een burgerwoning aan de Mutsaardstraat. In 2005 ondergingen de gebouwen een grondige renovatie tot wooncomplex.

Met een gevelbreedte van acht bij vijf traveeën, omvat het hoekcomplex twee bouwlagen onder zadeldaken (leien). De bepleisterde lijstgevel die zijde Mutsaardstraat in de middenas wordt gemarkeerd door een poortrisaliet, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Regelmatig van opzet is de opstand opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters met individuele lekdrempels, en een rechthoekige poort in hardstenen omlijsting. Een klassiek hoofdgestel met fries en houten kroonlijst op tandlijst vormt de gevelbeëindiging; recente dakkapellen. De poort geeft toegang tot de nagenoeg vierkante binnenplaats omgeven door gebouwen van één of twee bouwlagen onder leien zadeldaken. Bepleisterde en beschilderde lijstgevels met rechthoekige muuropeningen en een rondboogdeurtje aan de zuidzijde.