Kloosterkerk der paters franciscanen of recolletten geopend in 1871. De kloosterorde vestigde zich in 1855 in het voormalige refugium van de Sint-Bernardusabdij van Hemiksem, dat in de jaren 1870 werd gerenoveerd en uitgebreid.

Neogotische zaalkerk met onregelmatige plattegrond te wijten aan de ligging van de kavel ten opzichte van de rooilijn. Schip van zeven traveeën en negenzijdige koorsluiting georiënteerd naar het westen. Leien zadeldak en opengewerkte naaldspitstoren. Langs alle zijden omgeven door lijstgevels van bak- en zandsteen op arduinen plint. Markerende rij steigergaten boven spitsboogvensters in geprofileerde zandstenen omlijsting en met hooggotisch maaswerk. Hoog spitsboogportaal in de oostgevel in omlijsting van natuursteen; korfboogdeur waarboven nis met Sint-Franciscusbeeld door Mertens, geplaatst in 1872.

Interieur. Kruisribgewelf op bundelpijlers met sokkel van arduin en Corinthische kapitelen. Spitse muraalbogen waarboven blind triforium.

Mobilair. Neogotisch meubilair onder meer door Jan Gerrits (hoogaltaar) en Frans De Vriendt (Madonna met kind en communiebank).