Burgerhuis in neoclassicistische stijl gebouwd naar een ontwerp door Edouard Dobbelêers uit 1891. Opdrachtgever was zijn vader, de sloten- en ketelmaker P.A. Dobbelêers. De architect was in Antwerpen actief van 1887 tot zijn overlijden in 1921. Uit de beginjaren zijn zowel ontwerpen in neoclassicistische als in neo-Vlaamserenaissance-stijl bekend. In de periode vóór de Eerste Wereldoorlog bleef hij trouw aan een conventioneel architectuuridioom.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde, met schijnvoegen belijnde lijstgevel, rust op een geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Axiaal van opzet, is de opstand opgebouwd uit drie nadrukkelijk horizontaal gemarkeerde registers. Op de begane grond rechthoekige deur en vensters in vlakke omlijsting, bekroond door de puilijst. De twee bovenste registers zijn uitgewerkt als gestapelde, rechthoekige drielichten met Ionische en Korinthische pilasters. Daarbij onderscheidt de eerste verdieping zich door siersmeedwerk in de borstwering, en een entablement op pilasters, en de tweede verdieping door een balustrade en een vlakke omlijsting met rozet, oren en guttae, eindigend in voluten. Een klassiek hoofdgestel met gelede architraaf, casementen in de fries en een houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Grote, houten dakkapel met vleugelstukken en driehoekig fronton, en oorspronkelijk een smeedijzeren windwijzer als topstuk. Bewaard schrijnwerk van de bovenvensters, smeedijzeren keldertralie en gietijzeren voetschraper.