Vervallen, eclectisch enkelhuis uit het laatste kwart van de 19de eeuw; souterrain, twee bouwlagen en drie traveeën onder pseudo-mansardedak (leien) gemarkeerd door uitgewerkte ronde oculi weerszijden een dakkapel onder driehoekig fronton.

Bepleisterde lijstgevel met verzorgd stucdecor in neo-Lodewijk XVI-stijl. Begane grond verlevendigd met imitatiebanden. Bovenverdieping geritmeerd door pilasters. Houten gootlijst op gekoppelde, uitgewerkte consoles waartussen de sluitstenen van de vensterboogvelden met blad- en bloemversiering. Rechthoekige muuropeningen; opengewerkte borstweringen met balusters. Deels beglaasde vleugeldeur met bovenlicht; glas in lood beschermd door gestileerde ijzeren hekken. Thans (2004) gesloopt voor nieuwbouw.