Café in neogotische stijl gebouwd in opdracht van de heer H. Van Humbeeck, naar een ontwerp door de architect Louis Gife uit 1898. Het pand waarvan lange tijd enkel nog de voorgevel overeind stond, werd gerenoveerd tot meergezinswoning met handelsruimte naar een ontwerp door het architectenbureau Driesen Meersman Thomaes uit 2003, de aanpassing van een project uit 1995.

Het café Van Humbeeck behoort tot het late privé-oeuvre van Louis Gife, die van 1881 tot 1920 de functie vervulde van provinciaal architect voor het arrondissement Antwerpen, als opvolger van zijn vader Eugène Gife. Tot begin jaren 1900 combineerde hij dit ambt met een bescheiden eigen praktijk, waaruit vooral burgerhuizen en handelspanden voort kwamen in uiteenlopende stijlen. De neogotiek van het café Van Humbeeck, paste Gife in dezelfde periode ook toe voor enkele pastorieën en landelijke gemeentehuizen. Tot zijn meest opmerkelijke privé-opdrachten in Antwerpen behoort het Gesticht voor Doofstomme Kinderen uit 1885/1895 in de Jonghelinckstraat.

Met een gevelbreedte van twee traveeën, omvat de rijwoning vier bouwlagen, oorspronkelijk onder een schilddak. De lijstgevel heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, met gebruik van witte natuursteen voor speklagen kozijnen en hoekblokken, verrijkt door smeedijzeren sierankers. Geleed door het driezijdige balkon van de eerste bouwlaag, is de opstand opgebouwd uit de vroegere cafépui waarvan enkel de hardstenen hoekpijlers bewaard zijn, en de bovenbouw in kolossale orde. Het balkon onderscheidt zich door een structuur van stalen I-balken en een smeedijzeren borstwering. De bovenbouw wordt geritmeerd door rondbogige spaarnissen naar het voorbeeld van de Brugse travee, ingevuld met kruiskozijnen en gemetseld maaswerk op de borstweringen en in de boogvelden. Van de deurvensters op de eerste verdieping, rust de tussendorpel op kraagstenen. Een met pannen (oorspronkelijk leien ?) bekleed houten windbord op korbelen, gevat tussen hoekpostamenten, vormt de gevelbeëindiging. De oorspronkelijk tweeledige cafépui met terrasdeuren tussen bewerkte hardstenen pijlers, werd geflankeerd door de privé-inkom met smeedijzeren waaier.