Voormalig Museum voor Moderne Religieuze Kunst, opgericht in 1974 en ondergebracht naar verluidt in de vroegere Sint-Sebastiaanskapel (de tweede helft van de 19de eeuw), ook tijdlang patronaatzaal van de Sint-Petrus en -Paulusparochie. Verbouwd in 1948 naar ontwerp van architect André De Pauw (Brugge), onder meer optrekken van een verdieping achteraan. Leegstaand sinds 1996. Baksteenbouw in neogotische bouwtrant van drie traveeën en twee bouwlagen op hardstenen plint onder pannen zadeldak (nok loodrecht op straat), voorheen bepleisterd doch in de tweede helft van de 20ste eeuw verwijdering van pleisterlaag; decoratief metselverband in de top. Arduinen onderdorpels. Puntgevel met hardstenen aandaken, schouderstukken en kraagstenen; topstuk uitgewerkt in kruisvorm. Drie spitsbogige lancetvensters met afzaten in tweede bouwlaag; begane grond met rechthoekige muuropeningen onder ontlastingsboog; getraliede vensters. Centraal spitsbogige deur waarboven nis voor Mariabeeld; laatstgenoemde aangebracht in 1954 naar ontwerp van architectenbureau L. Corneau - E. Devisscher (Oostende).

Interieur: Eenbeukige kapel van vijf traveeën op rechthoekig grondplan met bepleisterde en witgeschilderde binnenafwerking. Behouden gewelfstructuur (kruisribgewelven).

Nummer 43 is bijhorend enkelhuis in neogotische bouwtrant van drie traveeën en drie bouwlagen onder pannen zadeldak (nok evenwijdig met straat) uit de tweede helft van de 19de eeuw. Voorheen bepleisterde lijstgevel, doch aansluitend bij nummer 41 vrijgelegd bakstenen parement. Aflijnende houten gootlijst op consoles. Licht overkragende bovenbouw op spitsbogen. Spitsbogige deur in rechtertravee.