Rijwoning en café in eclectische stijl gebouwd in opdracht van A. Geyskens of Gijskens, naar een ontwerp door de architect Jan Frans Sel-Caluwaerts uit 1897. Uit het bouwdossier valt af te leiden dat het project twee gekoppelde panden betreft, maar de plattegronden ontbreken. Het pand werd op de voorgevel na gesloopt als onderdeel van een renovatieproject tot kantoren en appartementen met nieuwbouw op het aanpalende perceel, naar een ontwerp door architect Ronny De Meyer en ingenieur-architect Frank Van Hulle uit 2005.

Jan Frans Sel-Caluwaerts beëindigde zijn architectuurstudies in 1881 en werkte toen al in dienst van het provinciebestuur van Antwerpen, aanvankelijk onder leiding van Leonard Blomme en vanaf 1899 Louis Gife. In 1920 zou hij zelf worden benoemd, tot provinciaal architect voor het arrondissement Antwerpen, een functie die hij vervulde tot 1928. Vanaf midden jaren 1886 tot de Eerste Wereldoorlog combineerde Sel-Caluwaerts zijn ambt met een bloeiende privé-praktijk, die talrijke burgerhuizen opleverde. In 1892 won hij samen met Frans Truyman de architectuurwedstrijd voor het Hoger Handelsgesticht in de Schildersstraat, zijn meest gekende realisatie. Sel-Caluwaerts' architectuur evolueerde van een monumentaal, plastisch eclecticisme, met discrete invloeden van de art nouveau na 1900, naar een rijk geornamenteerde, klassieke beaux-artsstijl omstreeks 1910.

Met een gevelbreedte van in totaal vier traveeën omvatten de rijwoningen drie bouwlagen, oorspronkelijk onder een zadeldak. Vermoedelijk viel het rijwoning oorspronkelijk samen met de brede linker travee, en het cafépand met de drie rechter traveeën. De lijstgevel heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk in Vlaams verband, geaccentueerd door gele en zwarte baksteen voor de mozaïeken van borstweringen en boogvelden. Van blauwe hardsteen is gebruik gemaakt voor de geblokte pui, waterlijsten en lekdrempels, van witte natuursteen voor speklagen, diamantkoppen, sluitstenen en het naambord. Doorlopend geleed door de puilijst en geprofileerde waterlijsten, onderscheidt de licht asymmetrische compositie de brede, risalietvormende linker travee van de overige drie traveeën. Oorspronkelijk bestond de pui uit een open doorrij met privé-inkom (opengebroken) in het linker pand, een cafépui met middenportaal en een poort in het rechter pand. Registers van getoogde en rechthoekige vensters met lekdrempel en sluitsteen, gevat in oplopende vensternissen met baksteenmozaïeken op de borstweringen en boogvelden. Naambord met opschrift “IN DEN ROODEN ENGEL” in de twee middentraveeën. Een gekorniste houten kroonlijst met tandlijst en uitgelengde, gegroefde consoles vormt de gevelbeëindiging.

Aanpalende nummer 42, zogenaamd "In den Roode Engel" in soortgelijke stijl.