Hoeve gelegen aan de westrand van de Sint-Catharinapolder, drooggelegd in 1744. De site is reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1771-1777) en lag toen op de kruising van de Stuiverstraat en de Dode Kreek, waarvan de Guldensporenlaan het tracé grosso modo volgt; op die kaart hoeve met één volume en aangelegde omhaagde moestuin. Huidige hoeve met lage, losse bestanddelen uit de 19de eeuw op een begrint erf dat aan de westkant door bomen is afgezoomd. Verankerde geelbakstenen gebouwen onder zadeldaken (Vlaamse pannen) met hanggoten. Erftoegang: in zuidwestelijke hoek van het erf via recent ijzeren hek.

Ten zuiden van het erf, boerenhuis met aansluitende stal van resp. zes en drie traveeën. Aan straatzijde, een moestuin en voorgevel. Rechthoekige muuropeningen met strek. Deur met tralies aan binnenkant van het tweeledig bovenlicht. Bewaarde houten schuiframen met luiken en arduinen lekdrempels. Aan voor- en erfgevel blinde travee beschilderd met imitatieraam. Erfgevel met twee kelderopeningen onder schuiframen waarvan onderste gedeelte met imitatie-raamschildering. Linkerzijpuntgevel van twee traveeën; houten schuiframen met T-verdeling en bovenlicht kleine roedeverdeling.
Ten oosten van het boerenhuis, rechthoekig bakhuis (nok evenwijdig met huis) met aangebouwde recente serre. Rechthoekige deur onder strek. Ten noorden van het boerenhuis, lange dubbele dwarsschuur (nok evenwijdig met huis, mechanische pannen) met stalvleugel en aanbouwsel. Korfboogpoorten met strekken van rode baksteen; voorts getoogde staldeuren en rechthoekige, deels gewijzigde muuropeningen.
Ten westen van het erf, duiventil met aangebouwde garage.