Historiek

De bevolkingsaangroei in de oude Vuurtorenwijk leidt tot stichting van parochie in 1899 met inhuldiging van een voorlopige kerk in 1900. Laatstgenoemde gesloopt in 1932 in het kader van de uitbouw van een modern havencomplex. Definitief bedehuis naar ontwerp van architect Gustaaf Vandamme (Oostende, 1870-1938) van 1931-1932 gebouwd in de toen nieuw aangelegde OPEX recht tegenover de Sint-Antoniusstraat en ingewijd in 1937; pastorie niet naar de plannen van vermeld architect uitgevoerd. Herstellingswerken ten gevolge van de Tweede Wereldoorlog beëindigd in 1955.

Beschrijving

Georiënteerd eclectisch kerkgebouw; architecturale uitwerking aanleunend bij het zogenaamde "school neoromaans" van de toenmalige kerkbouw.
Plattegrond met vrij compacte aanleg op basis van rechthoekige pseudo-basilicale aanleg; voorgeplaatst westportaal met erin opgenomen doopkapel ten zuiden, een brede middenbeuk en twee smalle zijbeuken van drie traveeën, een hoofdkoor van twee rechte traveeën met halfronde apsis en aanleunende dienstruimten; een deels vrijstaande, vierkante toren met crypte, aan noordwestzijde.

Materialen: Zandvoordse baksteen met gebruik van beton voor de overwelvingen. Afdekking door middel van zadeldaken (tichelen); toren onder tentdak.

Exterieur

Schoolse interpretatie van de romaanse vormentaal, zie rondboogportalen onder lessenaarsdak doorbroken door puntgeveltje van centrale ingang, rondbogige veellichten onder meer tweelichten met centraal zuiltje voorzien van teerlingkapiteel, aflijnende rondboogfriezen voor apsis en dienstruimten. Torenvoet met Sint-Antoniusbeeld onder baldakijn.

Interieur

Bepleisterd met neoromaanse ruimtewerking. Rondbogige scheibogen op vier pijlers en breed tongewelf met steekkappen ter hoogte van de zijbeuken. Omlopende betegelde plint en dito basis van pijlers. Portaal overkluisd met bakstenen kruisgewelven. Koor met ciborium.