Met uitzondering van het bestuursgebouw dateert het gebouwencomplex met onder meer vis-, vroegere haring- en sprotmijn en pakhuizen van 1949-1951 en kadert het in de wederopbouw van de Stedelijke Vismijn na de vernietiging van de installaties tijdens de Tweede Wereldoorlog. Huidige lokalisatie gaat terug op de aanleg van de nieuwe vissershaven in 1922-1934 met onder meer dokken en vismijn ter vervanging van de oude ten westen van de geul, sluizen, scheepswerven, slipways en industrieterreinen. en hierbij aansluitende wegeniswerken. Dit impliceert de onteigening van de toenmalige Vuurtorenwijk (zie Oostende-OPEX).

Parallel en in elkaars verlengde gelegen gebouwen: pakhuizen nummers 100-137 aan Vismijnlaan met erachter de voormalige haringmijn aan de Eduard Anseelekaai, vismijn met hoofdtoegangen aan het Sprotplein met voormalige sprotmijn, spoorwegkade - nu in onbruik - met betonnen luifel links van de vismijn, en alleenstaand oorspronkelijk bestuursgebouw aan het Maritiem Plein.

Voormalig bestuursgebouw, nu kantine, Stedelijke Openbare Bibliotheek voor de vissers en werkplaats van onderhoudspersoneel. Onderkelderd rechthoekig gebouw met circa elf op twintig traveeën en twee bouwlagen onder plat dak voorzien van hoger centraal gedeelte, volgens gevelstenen naar ontwerp van architect J. Minnaar (Gent) van 1930 en uitgevoerd door ingenieur-architect M. Delens (Gent). Bakstenen lijstgevels met natuurstenen plint; brede pui- en kroonlijst geaccentueerd door witte simili. Art-deco-inslag zie bekroning oplopende hoekpilasters, hoofddeuromlijstingen met afgeschuinde hoeken en strekse metselverbanden van donkere baksteen. Traphal: drie bronzen huldeplaketten gesigneerd en gedateerd "TH. SOUDEYNS '34" met vermelding "BRONSGIETERIJ VINDEVOGEL ZWIJNAERDE" en respectievelijk voorzien van profiel minister Eduard Anseele, burgemeester Eduard Moreaux en oud-minister Hendrik Baels, alle drie betrokken bij de modernisering van de Oostendse haven.

Vismijn. Complex bestaande uit twee rijen pakhuizen met twee verdiepingen, van elkaar gescheiden door centrale, overdekte rijweg; aanpalende nieuwe veilinghal met luifel aan Visserijdok. Volgens gevelsteen gebouwd in 1934, vernield door oorlogsgeweld tussen 1940-1945, herbouwd in 1949-1951 naar ontwerp van ingenieurarchitect A. Isaäcson door N.V. Setra onder burgemeester H. Serruys en L. Van Rysselberghe, hoofdingenieur-directeur Bruggen en Wegen; volgens eerste steen van 17 januari 1991 is de nieuwe veilinghal naar ontwerp van N.V. Belcoplan. Beton- en baksteenconstructie onder plat dak hoger opgetrokken (verlichting!) boven de open betonspant van de rijweg. Natuurstenen plint. Geaccentueerde, brede poorttravee met geblokte pilasters en hoge borstwering waarin reliëf met viskaaitaferelen naar ontwerp van A. Michiels (Oostende); poortopening rechts verkleind naar aanleiding van de hier nu aansluitende nieuwe veilinghal. Aan Schutsluisplein, soortgelijke poort waarboven stadswapen Oostende. Pakhuizen nummer 100-137 in aansluitende bouwtrant.

Voormalige sprotmijn, Eurohal vanaf 1971 en een tijdlang in gebruik als douanekantoor in het kader van het controversiële Europese visserijbeleid. Rond gebouwtje van gele baksteen onder koperen koepel. Aanleunend klein monument Eurovis met opschrift "OOSTENDE EUROVISSERSHAVEN 1971".

Voormalige haringmijn: lange betonloods met luifel aan kaaizijde.