Traditioneel diephuis van oorspronkelijk vier traveeën, twee bouwlagen en een insteekverdieping onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen), uit de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw. De architect Frans J.H. Bex verhoogde in 1849-1850 de vensters van de insteekverdieping, met vernieuwing van het metselwerk. De aanpassing tot lijstgevel door afbraak van de geveltop, zoals voorzien in de vergunde bouwplannen, vond geen doorgang.

Recent gedecapeerde en herstelde trapgevel van acht treden met overhoeks topstuk in bak- en zandsteenbouw met sporen van speklagen, verankerd door smeedijzeren muurankers. Verbouwde pui en aangepaste insteekverdieping, met uitzondering van een gedicht kozijn met kwartholle negblokken uiterst rechts. Op de bovenverdieping register van aangepaste kruiskozijnen met zandstenen posten, kwartholle negblokken, wigvormige ontlasting en hardstenen lekdrempels; ook sporen van een gedicht kozijn uiterst rechts. De door waterlijsten belijnde tweeledige geveltop wordt geopend door een drielicht met lager middenluik en flankerende bolkozijnen, met kwartholle negblokken, druiplijsten en sporen van een omlopende waterlijst. Erboven een rechthoekig luik met kwartholle negblokken en een druiplijst, en een balkgat.