Woon- en handelspand in neo-Vlaamserenaissance-stijl naar een ontwerp door de architect Henri Smits uit 1886, volgens de geveldatering voltooid in 1888. Opdrachtgever was Joanna Francisca Barbara Smits (°Antwerpen, 1819), weduwe van Leo Van den Bossche, vermoedelijk een naaste verwante van de architect.

Het woon- en handelspand Van den Bossche-Smits behoort tot het vroege oeuvre van Henri Smits, die eind jaren 1870 zijn debuut maakte. Tijdens een succesvolle loopbaan, vroegtijdig beëindigd door Smits’ overlijden in 1914, realiseerde de architect een groot aantal nieuwbouwprojecten in Antwerpen, zowel voor residentiële als bedrijfsarchitectuur. Van meet af aan paste hij in zijn ontwerpen simultaan zowel de conventionele neoclassicistische stijl toe, als een pittoresk neo-Vlaamserenaissance- of neotraditioneel idioom, waarvan zijn eigen woning aan de Wapper uit 1897 een karakteristiek voorbeeld is.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning vier bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat). De tuitgevel heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, geaccentueerd door gele baksteen voor ontlastingsbogen. Van blauwe hardsteen is gebruik gemaakt voor de plint en lekdrempels, van witte natuursteen voor archivolten, diamantkoppen, lateien, hoekblokken sluitstenen, onderdorpels, speklagen, voluten, dekstenen en topstukken. Smeedijzeren sierankers, waaronder de jaarankers 1888 op de tweede verdieping. Horizontaal geleed door doorgetrokken, lekdrempels, lateien en diamantkoppen op de penanten, beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema. Van de winkelpui met zijportaal en privé-inkom, pilasters met wortelmotief en een entablement, resten slechts de getoogde archivolten. De bovenverdiepingen zijn opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters, op de eerste verdieping gemarkeerd door getoogde archivolten op kraagstenen, op de tweede en derde verdieping door ontlastingsbogen al of niet met sluitsteen en onderdorpels. Voluten, postamenten en een overhoeks topstuk waarop sierbollen markeren de geveltop, die wordt geopend door een rechthoekig venster.

Gedateerde tuitgevel in neo-Vlaamserenaissance-stijl van 1888 zie muurankers. Drie traveeën, vier bouwlagen en zadeldak (roofing, nok loodrecht op de straat). Parement van bak- en zandsteen verlevendigd met speklagen, diamantkoppen en sierankers. Markerende golvende lijnen zie de gekorniste pui- en waterlijsten van eerste en tweede bouwlaag, de ontlastingslagen van derde en vierde. Rechthoekige vensters tussen kordon vormende lekdrempels en dito lateien en enkele kleine varianten zoals de kraagstenen op de hoofdverdieping en de sluitstenen en hoekblokken op de derde. Top versierd met vleugelstukken, pinakels en sierbol. Gewijzigde begane grond.